KIEDY SEBA SUCHOKLASTES 50KG ZAKŁADA NA SIEBIE BOJOWY KIBOLSKI PODKOSZULEK Z GATUNKU "JEBAĆ FRAJERSKIE KURWY MACZETAMI"

Lecimy z kolejną historią o patoloszce

Tym razem bohaterką będzie Hanna, moja matka.

Wychowywałem się bez ojca (umarł)
Pamiętam go jak przez mgłę. Już w tedy widziałem dziwne zachowania matki. Raz po kłótni dolała mu syrop na kaszel do herbaty, podobnych sytuacji było więcej. Mieliśmy poloneza, który czasami się psuł. Matka zawsze robiła awantury krzycząc do ojca "co z Ciebie za facet"

W okresie podstawówki i gimnazjum miałem piekło w domu. Matka wpadła w alkoholizm, piła każdego dnia, biła mnie, groziła mi nożem, dusiła, uczyła moją babcie jak bić żeby nie było śladów.
Do dziś pamiętaj jak chowałem się pod stołem w salonie przed babką. Matka przyszła I powiedziała jej "zwariowałaś, ja przynajmniej biję tak żeby nic nie było widac"

Często słyszałem pytanie.

"Po co się urodziłeś"

Mając 10lat nie wiedziałem co odpowiedzieć. Żyłem z przekonaniem, że jestem nikim, że przeszkadzam.

Po nocach były awantury, krzyki, wyzwiska. Ledwo zdawałem kolejne klasy.

Najgorsze było to, jak próbowałem się skupić na nauce a ciągle ktoś wchodził do pokoju i krzyczał na mnie.

W liceum nauczyciele zauważyli, że jestem wycofany, płacze często, zasłaniam twarz rękami. Były wezwania rodziców ale to nic nie dało.
Matka powiedziała, że mnie kocha i jestem jej kochanym synkiem. Pedagog uwierzyła jej bezgranicznie. W liceum miałem łatkę mitomana, a matka biła mnie dalej.

Oczywiście za sytuację z pedagog też miałem aferę. Dowiedziałem się, że robię jej wstyd i mam być normalny a jak nie to mnie udusi.

Później poszedłem na policję zgłosić przemoc. Czemu wcześniej tego nie zrobiłem? Nie wiem, myślałem że to normalne. Zresztą wiele rzeczy wydawało mi się ok np matka nauczyła mnie samookaleczania. Biłem się i traktowałem to jak coś co bawi innych I jest totalnie dobre.

Na policji spotkałem się ze śmiechem, dowiedziałem się, że byle klapsa się boję i temat się skończył. Ja tylko pogłębiałem swoje poczucie bezradności, uczucie bycia gorszym, zwykłym śmieciem i wierzyłem w to, że skoro tak jest to faktycznie zasługuje na to.

Matka potrafiła iść ze mną do sklepu po wino. Mi dawała drobniaki, których było za mało. W sklepie robiła mi awanturę że zgubiłem i brakło. Sprzedawczyni z litości sprzedawała jej wino za niższą cenę. Taka sytuacja miała dwa razy miejsce, za drugim się nie udało i byłem bity.

W okresie licealnym (uczyłem sie w liceum im adama mickiewicza w Lublińcu) często matka sprowadzała jakiś facetów. Ogółem do nich nic nie mam, byli normalni. Szybko uciekali od mojej matki, ktora robiła im awantury, biła ich a gdy oni się bronili ona straszyła policją i sądem mówiąc, że nikt im nie uwierzy.
Często nocowałem w piwnicy. Wolałem być tam niż w domu, gdzie były awantury.  Zresztą nie czułem że mam dom. Babka zawsze naciskała że jestem problemem matki, a matka mówiła że mam iść z liną do lasu. W piwnicy zacząłem sypiać jakoś tak na początku liceum.
Po 18r życia matka brała pożyczki na mój dowód. Często zmuszała mnie i szantazowała do tego żebym sam je zaciągał.
Myślałem, że robię dobrze, czułem się jak śmieć. Nie myślałem o konsekwencjach bo czułem się wciąż dzieckiem.
Sąsiedzi mówili, że wszystko słyszą I mi współczują. Mówili mi, że i babcia i matka to chore osoby i muszę być silny bo jestem mężczyzną. Nie miałem innej rodziny, znaczy była ciocia i wujek ale dla mnie to byli obcy ludzie.
Pamiętam jak mając 19lat matka wyrzucała mnie z domu, dzwoniła na policję po pijaku i mówiła że kłócę się i jestem agresywny. Do dziś pamiętam jak po takiej eksmisji siedziałem na ul Oleskiej w Lublińcu skąd pochodzę i dzwoniłem na policję z zapytaniem czy mogę nocować na dołku.
Od 16r życia pracuje, zawsze kasę oddawałem matce bo mówiła mi że tak trzeba że dzieci w normalnych domach pomagają rodzinie.
Nigdy nie miałem czegoś swojego, matka potrafiła moje wszystkie rzeczy zabrać I wywalić na śmieci.
Zarówno babka jak i matka ciągle ucinały mi skrzydła.
Jak trenowałem taniec, byłem w harcerstwie, ćwiczyłem na siłowni, robiłem kurs fotograficzny itd. Itd zawsze słyszałem że są lepsi, że nie potrafię i się nie nadaje.  Później odpuszczałem bo czemu ktoś taki jak ja ma się brać za coś przeznaczonego dla zdrowych osób.
Nikt się moim zdrowiem nie zajął. Miałem wadę wzroku od przedszkola - wino było wazniejsze. Ok chyba raz z ojcem pojechałem do Katowic na badania (ledwo to pamiętam) gdy mówiłem, że boję się domu, że ściany mi się walą na głowę, albo idąc na dworze czuję się mały a wszystko mnie przytłacza słyszałem śmiech i wyzwiska.
Apogeum było przed świętem wszystkich świętych w 2010r po sporej kłótni zostałem osobą w kryzysie bezdomności.
Pierwsze trzy noce spędziłem w sali kościelnej. Dostałem nawet jeść. A później zabrałem z piwnicy to co udało mi się ukryć przed matką i poszedłem do lasu. W namiocie spędziłem pół roku, pracowałem przy budowie torów kolejowych.
Odłożyłem na wynajem i zacząłem życie na nowo. Nigdy po tamtej sytuacji nie widziałem już matki.
Wspomnień mam więcej ale nie będę was zamęczać. Mieszkałem przy Sobieskiego w Lublińcu.

Tak się czepiali pisu, że kary wprowadził większe, ale widać nadal za małe dla małych bandytów

Chciałem ostrzec przed wynajmem  mieszkania na Broniewskiego 72/10 w Toruniu. 

Wynająłem wraz z dziewczyną to lokum jakoś dwa lata temu. Nie było jakoś super czysto ale to nie problem ogarnąć. Po czasie odkryłem kilka wad jak cieknąca toaleta.

Wszystko zgłaszałem Panu Mirkowi właścicielowi.
Naprawy były ale po czasie, część sam naprawiałem. 

Był problem ze spłuczką w WC który Pan Mirek rozwiązywał pół roku. Oczywiście płaciliśmy wyższe rachunki. 

Lodowka po pierwszym miesiącu była do wymiany i musiałem mu udowadniać, że wewnątrz jest plus 15c.

No ale..

Zrezygnowaliśmy z tego mieszkanie.

Pan Mirek ogółem nie respektował mojego zdania. Nie raz przyjeżdżał bez zapowiedzi. Gdy chciałem sie umówić na jakąś godzinę to on był oburzony. Uważał, że próbuje go ustawić. 

Hitem było jak pewnego dnia po 20-stej w niedzielę przeszedł jakis facet i powiedział że on chce zobaczyć mieszkanie.

Oczywiście nie wpuściłem bo nie wiedziałem kto to. Pan Mirek mnie nie informował.
Chciałem to z nim wyjaśnić ale zaczął mnie wyzywac i być bardzo agresywnym.

Koniec końców jego córka dzwoniła do mnie i mnie przepraszała za jego zachowanie. Mówiła, że tata taki już jest. 

Pomyślałem ok, zaraz nas tu nie będzie.

Pan Mirek był u nas w zeszły piątek zobaczyć mieszkanie. Trochę się przyczepił do rozregulowanych drzwi od balkonu (fakt, zostawiłem je raz otwarte wychodząc do pracy i musiały trzasnąć przez co ciężej się domykały) nie naprawiałem tego bo nie miałem ochoty po ostatniej akcji. 

Spisaliśmy protokół zdawczo odbiorczy. Były tam uwagi, że np blacha w piekarniku spalona, że drzwi rozregulowane czy że winylowe panele sie starły. Kaucja poszła na naprawy i opłatę rachunków, które będą wystawione za miesiąc. W niedzielę oddaliśmy klucze i tyle.

Wczoraj Pan Mirek dzwoni i mówi że drzwi są wyrwane, że wszędzie brud, że prysznic zepsuty itd. Pytam go spokojnie o co chodzi, tłumaczę że sprzątaliśmy i robiłem zdjęcia po sprzątaniu dom był czysty.

On zaczął mi grozić, wyzywac mnie, chciał żebym mu płacił, groził mi sądem. Też go zwyzywalem w odpowiedzi na jego agresję. Nawet chciał wyjść na solo, podałem mu nowy adres ale uznał że mu się nie chce przyjeżdżać. Tłumaczyłem mu na spokojnie, że zawias był luźny jak jego córka i nic nie było wyłamane co sam widział w piątek. Przecież we wtorek sam mógł coś uszkodzić. Jaką mam pewność? 

Co robić z tym? Bo mnie roznosi. Dbałem o dom, zawsze było czysto. 

Później też wydzwaniał ale numer zablokowałem.

O poprzednich lokatorach mówił że miał z nimi problemy, podobno też się sądził z nimi o hajs. 

Proszę uważajcie na ten dom.

Napisałem ostrzeżenie na kilku grupach na fb.