Witajcie, dawno nic nie wrzucałem na tej stronie! Z okazji tego, że zacząłem znowu grać w Middle-earth: Shadow of Mordor, gdzie jednym z głównych bohaterów jest Celebrimbor, to nabrałem ochoty przestawić wam tę postać.
Nasz bohater urodził się w Erze drzew (1) będąc spłodzonym przez Curufina i nieznanej z imienia elfki. Pewnie większość z was nie wie, kim był ojciec naszego kowala. Otóż Celebrimbor był wnukiem samego Feanora, najwybitniejszego kowala w świecie Tolkiena. Jeżeli chodzi o losy przed Pierwszą Erą, to wiele niewiadomych. Jednak nie uprzedzajmy faktów. Po Mroku nad Valinorem (2) razem ze swoim ojcem, jak i dziadkiem, ruszyli na wygnanie, lecz Celebrimbor nie złożył Przysięgi Feanora (3). Nie wiadomo, czy brał udział w Bratobójstwie w Alqualnde. (4) Sposób, w jaki dostał się do Śródziemia, pozostaje zagadką, są dwie teorie. Pierwszą możliwością jest to, że popłynął na statkach Telerich (5) razem ze swoim dziadkiem, drugą opcją jest podążenie z Fingolfinem przez Helcaraxe. (6)
Początkowe miejsce pobytu naszego kowala nie jest potwierdzone, chociaż późniejsze wydarzenia w Śródziemiu sugerują, że razem ze swoim ojcem jak i wujkiem (bratem ojca) przebywał w krainie o nazwie Himlad. W 455 roku Pierwszej Ery, po porażce w Bitwie Nagłego Płomienia (7), nasz dzisiejszy bohater, razem z ojcem i stryjem udali się do królestwa Nargothrondu. Jednak Curufin oraz Celegorm chcieli przejąć władzę w gościnnym królestwie Findroda, za co oboje zostali wygnani, Celebrimbor nie poparł buntu, więc kara go nie spotkała. Postanowił, że dobrowolnie nie uda się ze swoim ojcem i stryjem, zrywając z nimi kontakt. Tutaj kończą się informacje o Celebrimborze w Pierwszej Erze Śródziemia.
W Drugiej Erze Celebrimbor osiedlił się w Ost-in-Endhil (stolicy Eregionu), będąc poddanym Galadrieli i Celeborna. Nasz bohater był tam rzemieślnikiem i artystą, ściśle współpracował z krasnoludzkimi kowalami. Razem z Narvim stworzył inskrypcje na bramie Durina (8), które stały się symbolem współpracy między elfami a krasnoludami. Dzięki tej znajomości Celebrimbor mógł rozwijać swoje umiejętności i sztukę. W 1200 r. Drugiej Ery do Eregionu zawitał Annatar, Pan Darów (9), który podawał się za wysłannika Valarów. Pomimo zakazu Galadrieli i Celeborna nasz kowal wpuścił go do Eregionu, by pobierać od niego nauki, ponieważ ambicją Celebrimbora było dorównać, a nawet prześcignąć Feanora w umiejętnościach. Za namową Annatara nasz bohater założył bractwo Gwaith-i-Mirdain. Sauron w tych o to słowach namówił kowali z Eregionu do współpracy:
” Nieszczęsna jest słabość wielkich! Choć bowiem potężnym królem jest Gil-galad i wielkim mędrcem mistrz Erlond, nie chcieli mnie wspomóc w mych dziełach. Czy może to być, iż nie życzyli sobie ujrzeć, jak inne kraje stają się równie szczęśliwe i piękne jak ich własny? Czemuż jednak Śródziemie miałby pozostać mroczne i posępne, gdy elfowie mogą je uczynić równie pięknym jak Eressea, a może nawet Valinor? A ponieważ nie powróciliście tam, gdzieście mogli, zgaduję, iż miłujecie to Śródziemie równie mocno jak ja. Czyż zatem nie wypada nam pracować wspólni, by je wzbogacić i wynieść wszystkie błąkające się tu rody elfów na szczyt mocy i wiedzy, które osiągneli za Morzem?”
Tak więc gildia kowali, w tajemnicy z Sauronem, rozpoczęła tworzenie znakomitych dzieł. Jednak to Pan Ciemności kierował całą pracą, ponieważ pragnął zawładnąć elfami i poddać je swojej woli. W latach 1350-1400 Drugiej Ery, za namową Annatara, Celebrimbor wzniecił bunt przeciwko Galadrieli i Celebornowi, wygnał ich z Eregionu, samemu przejmując władzę.Gwaith-i-Mirdain w 1500 roku rozpoczęli prace nad Pierścieniami Władzy; wykuto siedem dla krasnoludów i dziewięć dla ludzi. Jednak w 1590 roku Celebrimbor w tajemnicy wykuł pozostałe trzy pierścienie, w które Sauron nie przelał swojej mocy. Po tym, jak Sauron wykuł w Mordorze Jedyny Pierścień, elficki kowal wyczuł zdradę władcy ciemności i udał się do Lothlórien, by poradzić się Galadrieli, co ma zrobić. Był to rok 1600. Za radą Pani Lorien Celebrimbor postanowił schować pierścienie. Nenye oddał Galadrieli, zaś dwa pozostałe podarował Gil-galadowi. Sauron, który już nie krył się pod postacią Annatra, w 1693 roku wypowiedział elfom wojnę o pierścienie. W 1697 roku, po spustoszeniu Eregionu, Pan Ciemności zdobył dziewięć pierścieni oraz pojmał naszego bohatera. Celebrimbor, poddany torturom, wydał położenie siedmiu pierścieni, jednak nie zdradził lokalizacji pozostałych trzech, przez co został zabity. Jego ciało, naszpikowane strzałami, zostało nabite na pal i niesione na czele wojsk, z którymi zmierzył się Elrond.
W ten sposób zakończyły się losy najwybitniejszego kowala Drugiej Ery. Celebrimbor nie był postacią złą; jednak jego szalenie wielkie ambicje sprawiły, że dał się zmanipulować Sauronowi, mimo licznych ostrzeżeń ze strony Galadrieli, Elronda oraz Gil-galada. Na jego usprawiedliwienie dodam, że nawet królowie Numenoru dali się nabrać na jego przebiegłe gierki. To pokazuje, jak przebiegłą i potężną postacią był Sauron. Jednak w obliczu zdrady, gdy Władca Ciemności ujawnił swoje prawdziwe oblicze, Celebrimbor nie wahał się ani chwili i natychmiast ruszył do chyba najmądrzejszej wówczas osoby w Drugiej Erze, aby szukać pomocy i mądrości.
Adnotacje do nawiasów.
1 - Era drzew trwała 1500 lat i poprzedza Erę słońca, która dzieli się na cztery ery. Podczas Ery drzew dzieją się wydarzenia Amanie, to w tej Erze budzą się Elfowie.
2 - Mrok nad Valinorem jest to wydarzenie, w którym Melkor (Morgoth)
razem z Ungoliantą niszczą dwa drzewa Valinoru, kradną Silmarile i udają się do Śródziemia.
3 - Po utracie Silmarilów ich twórca Feanor przysiągł razem ze swoimi siedmioma synami, że odzyska klejnoty za wszelką cenę.
4 - Bratobójstwo w Alqualnde zostało dokonane przez Noldorów na Telerich kradnąć ich okręty, by dotrzeć do Śródziemia za Morgothem.
5 - Teleri to jest jeden z trzech szczepów Elfów pozostałe to Noldorowie i Vanyarowie.
6 - Podróż przez Helcaraxe. Kiedy Feanor ukradł Łabędzie Telerich obiecał, że gdy dopłynie do śródziemia i wróci po pozostałych Noldorów. Jednak Feanor zdradził brata i spalił okręty. Wtedy Fingolfin przeprowadził swoich pobratymców przez lodowe pustki Helcaraxe.
Źródła:
Upadek Numenoru.
Śródziemie Wiki.
