PSYCHOLOGIA WSPÓŁCZESNEJ LEWICOWOŚCI
6. Prawie każdy zgodzi się, że żyjemy w społeczeństwie pełnym problemów. Jednym
z najpowszechniejszych objawów szaleństwa naszego świata jest lewicowość, więc
omówienie psychologii lewicy może posłużyć za wstęp do omówienia problemów
współczesnego społeczeństwa w ogólności.
7. Ale czym jest lewicowość? Podczas pierwszej połowy XX w. lewicowość mogła
być tożsama z socjalizmem. Dziś ten ruch jest podzielony i nie jest jasne, kogo można
nazwać lewicowcem. Mówiąc o lewicowcach w tym akapicie mamy na myśli głównie
socjalistów, kolektywistów, “poprawnych politycznie”, feministki, walczących o
prawa gejów, zwierząt, itp. Ale nie wszyscy związani z tymi ruchami są lewicowcami.
To co chcemy osiągnąć, to omówić lewicowość nie jako ruch, czy ideologię, a jako
typ psychologiczny, a raczej zestaw powiązanych typów. To co mamy na myśli
poprzez “lewicowość” stanie się jaśniejsze podczas omawiania lewicowej psychologii.
(Zobacz również paragrafy 227-230)
8. Mimo to, nasza koncepcja lewicowości pozostanie nadal mniej jasna niż byśmy
tego chcieli, ale nie wydaje się, żeby istniał sposób, aby temu zaradzić. Wszystko co
próbujemy tutaj zrobić to wskazać w orientacyjny i przybliżony sposób dwie
psychologiczne tendencje, które podejrzewamy o napędzanie współczesnej lewicy. W
żadnym wypadku nie twierdzimy, że mówimy CAŁĄ prawdę o lewicowej
psychologii. Ponadto, nasze omówienie dotyczy tylko współczesnej lewicy.
Pozostawiamy otwartą kwestią to, czy nasze omówienie można odnieść do lewicy z
XIX i wczesnego XX w.
9. Dwie psychologiczne tendencje, które kryją się u podstaw współczesnej lewicy
nazywamy “poczuciem niższości” i “naduspołecznieniem”. Poczucie niższości jest
charakterystyczne dla współczesnej lewicy jako całości, podczas gdy
naduspołecznienie jest charakterystyczne tylko dla pewnej części współczesnej
lewicy; akurat tej wysoce wpływowej.