Jakiś czas temu Egipskie Ministerstwo Turystyki i Starożytności iż w najbliższy czwartek (25 listopada 2021) odbędzie się oficjalne otwarcie Alei Sfinksów (tzw. drogi Kebash) w Luksorze, łączącej świątynie Amona z okręgiem jego boskiej małżonki Mut.
W starożytności odbywały się tam procesje z udziałem złotych barek w których przenoszono posągi bóstw wyciągnięte z sanktuariów. Więcej o owych procesjach opowiedziałem w filmie o kalendarzu egipskim. Z okazji otwarcia owej drogi zrekonstruowano starożytne barki aby jeszcze raz, po prawie 2000 latach, przenieść posągi bogów.
Aleja Sfinksów rozciąga się na 2700 metrów między starożytnymi świątyniami Karnaku i Luksoru z setkami posągów z głowami barana i posągami sfinksów po obu stronach.
Władze przeprowadziły w ostatnich miesiącach poważne prace renowacyjne na drodze i świątyniach Karnaku i Luksoru.
Według doniesień medialnych Ministerstwo Turystyki i Starożytności zaprosiło ambasadorów zagranicznych w Egipcie i wiele osób publicznych do udziału w ceremonii.
Ponowne otwarcie Alei Sfinksów następuje, gdy Egipt rozpoczyna różne duże projekty mające na celu odrestaurowanie zabytków i promowanie turystyki.
W zeszłym roku Egipt zainaugurował Narodowe Muzeum Cywilizacji Egipskiej spektakularną Złotą Paradą Faraonów, która przeniosła 22 mumie z Muzeum Egipskiego w Tahrir do ich nowego domu.
Prezydent Abdel-Fattah El-Sisi niedawno polecił urzędnikom wykorzystać planowaną ceremonię ponownego otwarcia do promowania siły kraju na arenie międzynarodowej.
El-Sisi podkreślił, że Luksor – często nazywany największym na świecie skansenem – odzwierciedla bogactwo i chwałę starożytnej cywilizacji Egiptu.

Jeśli się uda to nagram i udostępnię Wam nagranie z procesji, podobnie jak zrobiłem to ze Złotą Paradą Faraonów.

Na zdjęciu: Złote barki tebańskich bogów stojące na Alei Sfinksów i czekające na procesję, po kolei barka: Amona, Mut i Chonsu.

Czaszka starożytnej Egipcjanki z pięknie zachowanymi włosami, żyjącej w okresie Amerneńskim.
Właścicielka tej czaszki żyła 3300 lat temu, w czasach kiedy Egiptem władał heretycki faraon Echnaton, który zakazał politeizmu na rzecz Atona - jedynego boga pod postacią dysku słonecznego. Kobieta należała do klasy niższej i przybyła najpewniej do nowej stolicy faraona, Achet-Aton (dzisiejszej Amarny), zapewne w poszukiwaniu lepszego bytu w kraju zniszczonym gospodarczo.
Kobieta w chwili śmierci była w podeszłym wieku, jej włosy siwiały i wypadały. Jej rodzina zapewne była zbyt biedna na mumifikacje jej zwłok, więc owinięto ją w matę i pochowano za murami miasta na pustyni. Jednak jak to się stało że 2014 roku, kiedy odkryto jej szkielet, jej włosy były w prawie nienaruszonym stanie? Otóż po dokładnej analizie okazało się iż kobieta miała włosy barwione henną aby ukryć siwiznę oraz miała aż 70 doczepów włosów aby ukryć braki w fryzurze spowodowane łysieniem na starość! Całość była pokryta zapachowym tłuszczem, który miał utrwalić efekt. Za życia, bardzo dbała o swoje włosy i higienę, przez co nie uległy rozkładowi w suchym piasku Egiptu, a tłuszcz dodatkowo je zakonserwował.
Odkrycie to rzuciło nowe światło na higienę osobistą oraz kosmetykę włosów wśród klasy niższej w Kemet. Jak się okazuje ludzie z niższych warstw społecznych dbali o swoje ciała równie dobrze jak osoby z klasy średniej i wyższej.
Czaszka została odkryta przez Jolande Bos w 2014 roku w Amarnie i obecnie znajduje się w Cambridge w Anglii. Na owym cmentarzysku Bos odkryła 100 szkieletów przedstawicieli klasy niższej, przy czym 20 z nich wciąż ma bardzo dobrze zachowane fryzury. Wszystkie szczątki również znajdują się w Cambridge gdzie Jolanda Bos prowadzi badania nad fryzurami oraz higieną włosów w Starożytnym Egipcie.
Zapraszam również do obejrzenia filmu na temat higieny i kosmetyków w Starożytnym Egipcie na moim kanale "Kemet - Starożytny Egipt bez tajemnic" ;) Po więcej ciekawostek o Egipcie zapraszam na mój profil.