11 czerwca 1867 roku urodził się Charles Fabry, francuski fizyk. Zajmował się optyką i spektroskopią. Jego specjalnością były zjawiska związane z interferencją. Wraz z Henrim Buissonem wykazał istnienie w górnej warstwie atmosfery obszaru o wysokiej zawartości ozonu, który odpowiedzialny jest za filtrowanie promieniowania ultrafioletowego pochodzącego od Słońca. Natomiast wraz z Alfredem Pérotem opracował nowy typ interferometru (nazywany od ich nazwisk) dzięki któremu można było dokonać precyzyjnych pomiarów długości fali światła, a także zmian w długości drogi optycznej. Konstrukcja ta jest szeroko stosowana do dziś.

7 czerwca 1877 roku, urodził się Charles Glover Barkla, angielski fizyk. Zajmował się badaniem promieniowania X, a jego dorobek naukowy dał podwaliny pod spektroskopię rentgenowską. Odkrył tzw. "promieniowanie charakterystyczne", czyli zestaw linii spektralnych jakie powstają przy przechodzeniu elektronu z wyższych powłok na niższe (zapełnianie miejsca po wybitym elektronie z najniższych powłok), co umożliwia identyfikacje atomów. Badał także rozpraszanie i przechodzenia przez materię promieniowania rentgenowskiego, co również znacząco rozwinęło techniki opierające się na tych zjawiskach. Za swoją pracę otrzymał Nagrodę Nobla w 1917 roku.