Ranny jeniec wojenny płacze, gdy Ukrainiec zakłada mu czapkę na głowę.
- "...żeby ci nie było zimno, wszyscy jesteśmy ludźmi"
- „powiedzieli nam, że nie jesteście ludźmi… [płacze] czy możesz zostać, żebym mógł z tobą porozmawiać, proszę”
- „tak, oczywiście, poczekaj”
