Test bomby nuklearnej o kryptonimie Wahoo obejmował bombę Mark 7 o skromnej, jak na dzisiejsze standardy mocy 9 kiloton

Stworzony w 1952 roku Mark 7 nie był tak mocny, jak bomba zrzucona na Hiroszimę, ale względem Little Boy’a był znacznie bardziej kompaktowy. Jako jądrowa broń taktyczna Mark 7 mógł trafić na pokład zarówno bombowców (B-57), jak i myśliwców (F-84 Thunderjet, F-100 Super Sabre i F-101 Voodoo), ale też ponoć samoloty pokroju A-1 Skyraider, A-3 Skywarrior, F2H Banshee i F3H-2N Demon oraz FJ-4B Fury (via National Museum of the U.S. Air Force).

opis wg Atomic Test:
W ciągu sekundy od detonacji powstała kopuła, która po siedmiu sekundach osiągnęła wysokość 260 m. Ogólny kształt kopuły przypominał stożek z bokami nachylonymi pod kątem 45 stopni. Widziano pióropusze przebijające się przez kopułę po sześciu sekundach w każdym kierunku. Pionowy pióropusz wznosił się do 12 sekund po wybuchu, podczas gdy pióropusze boczne przemieszczały się przez 20 sekund, zanim się zapadły. Średnica kopuły rozpylającej wynosiła około 1200 metrów w 20 sekundzie.