Rok wydania - 1990
Nakład - 25.000
Średnica - 35,00 mm
Waga - 19,30 g
Metal - Ag 750
Rant - gładki
Stempel - lustrzany

Cena: od 100 zł
NGC PF69: od 200 zł
Istnieje tylko 1 sztuka w max nocie.

Stefan Paweł Rowecki (pseudonim „Grot”, „Inżynier”, „Tur” i in.) urodził się 25 grudnia 1895 roku w Piotrkowie Trybunalskim. Był synem Stefana Augusta Leona i Zofii z Chrzanowskich. Naukę rozpoczął w 1906 roku w Gimnazjum Polskim w Piotrkowie Trybunalskim. Bardzo szybko włączył się w działalność społeczną – był współtwórcą tajnego zastępu skautowego w Piotrkowie Trybunalskim. W 1912 roku Przeniósł się do Warszawy, gdzie rozpoczął studia techniczne w Szkole Mechaniczno-Technicznej H. Wawelberga i S. Rotwanda, a rok później wstąpił do Polskich Drużyn Strzeleckich. W lipcu 1914 roku uczestniczył w kursie oficerskim w Nowym Sączu, a końcem 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich sformowanych przez marszałka Józefa Piłsudskiego. W trakcie I wojny światowej walczył w I Brygadzie Legionów Polskich. Od sierpnia 1917 roku – w związku z kryzysem przysięgowym – przebywał w obozie dla internowanych oficerów w Beniaminowie. Podczas zamachu majowego (1926) opowiedział się po stronie legalnej władzy, mimo tego, że z przekonania był piłsudczykiem. Założył pismo o profilu niepodległościowym – „Przegląd Wojskowy”. Począwszy od 1935 roku pełnił funkcję dowódcy Brygady KOP „Podole”, a od lipca 1938 dowodził piechotą dywizyjną 2 Dywizji Piechoty Legionów w Kielcach. W czerwcu 1939 roku uczyniono go odpowiedzialnym za zorganizowanie Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej, którą dowodził podczas kampanii wrześniowej. Bardzo szybko włączył się w działalność konspiracyjną w okupowanej Polsce – w październiku 1939 roku mianowano go szefem sztabu Służby Zwycięstwu Polski, a w styczniu 1940 roku komendantem Związku Walki Zbrojnej na okręg warszawski. Był odpowiedzialny za rozbudowanie struktur Armii Krajowej – doprowadził do scalenia większości wojskowych organizacji konspiracyjnych. 30 czerwca 1943 roku został aresztowany przez niemieckiego okupanta i przewieziony do Berlina. Osadzono go prawdopodobnie w obozie w Sachsenhausen, gdzie został zamordowany w sierpniu 1944 roku z rozkazu Heinricha Himmlera, zaraz po wybuchu powstania warszawskiego.