17 września 1826 roku, urodził się Bernhard Riemann, niemiecki matematyk i fizyk teoretyk. Swoje nauki pobierał od gwiazd matematyki takich jak Moritz Stern, Peter Dirichlet, Carl Jacobi, Jakob Steiner czy Carl Gauss, który to osobiście był pod wrażeniem jego doktoratu. Do matematyki współczesnej wniósł wiele, o czym świadczy wiele pojęć nazywanych jego nazwiskiem: całka, geometria, hipoteza, powierzchnie, macierze, rozmaitość, tensor krzywizny czy funkcja dzeta, a także lemat Riemanna-Lebesgue'a, równanie Cauchy’ego-Riemanna i twierdzenie Riemanna-Rocha. Dla fizyków jest istotne to, że jego prace na temat geometrii w wyższych wymiarach posłużyły Einsteinowi do opracowania Ogólnej Teorii Względności.

10 września 1892 roku urodził się Arthur Compton, amerykański fizyk. Zajmował się badaniami promieniowania rentgenowskiego, w ramach których w 1922 roku odkrył zjawisko (nazwane jego nazwiskiem) w którym wykazał korpuskularną naturę promieniowania elektromagnetycznego. W ten sposób dualizm korpuskularno-falowy przeszedł już na stałe do fizyki. Za odkrycie i opisanie efektu Comptona, bardzo szybko, bo już w 1927 odebrał Nagrodę Nobla. Podczas II wojny światowej uczestniczył również w pracach nad budową bomby atomowej. Wyniki badań i doświadczenie jego grupy wykorzystał w niedługim czasie Enrico Fermi przy budowie pierwszego reaktora jądrowego.

9 września 1737 roku, urodził się Luigi Galvani, włoski fizyk i fizjolog. Jako pierwszy odkrył i opisał zjawiska elektryczne zachodzące w tkankach zwierzęcych, przez co zapoczątkował badania nad dziedziną wiedzy nazywaną obecnie elektrochemią. Mimo, że jego wnioski z badań były często błędne, to doświadczenia jakie wykonał (m.in. pobudzanie żabich kończyn do ruchu) zainspirowały innych badaczy do dalszych badań, a polemika na temat natury tych zjawisk z Alessandro Voltą doprowadziły tego drugiego do skonstruowania pierwszej baterii (stos Volty), którą zalicza się nomen-omen do ogniw galwanicznych