7 sierpnia 1889 roku urodził się Léon Brillouin, francuski fizyk. Zajmował się mechaniką kwantową i fizyką ciała stałego. Jest współtwórcą pasmowej teorii przewodnictwa. W fizyce możemy go znaleźć w sieci odwrotnej struktury krystalicznej pod terminem strefy Brillouina.

6 sierpnia 1667 roku urodził się Johann Bernoulli, szwajcarski matematyk i fizyk. Tak, to ten z tych słynnych Bernoullich ;-) Johann zajmował się zagadnieniami związanymi z ruchem (niezależnie od swojego brata rozważał brachistochronę), rachunkiem różniczkowym – wprowadził do matematyki słynną „całkę z e", a także odkrył talent matematyczny Leonharda Eulera i wybił z głowy ojcu młodego Eulera pomysł, aby kształcić go na pastora. Zresztą, był później jego promotorem.

5 sierpnia 1906 roku, urodził się Ettore Majorana, włoski fizyk teoretyk. Wniósł znaczący wkład do fizyki cząstek elementarnych opracowując teorię sił wymiany w jądrze atomowym, a także zapostulował istnienie fermionów, czyli cząstek które są identyczne ze swoimi anty-odpowiednikami (fermiony Majorany). Przewidział także istnienie neutronu, rozwijał kwantowy opis cząsteczek chemicznych, opracował też opis spinu w zmiennym polu magnetycznym, a także stworzył relatywistyczny formalizm cząstek o dowolnym spinie. Był na tyle osobliwym człowiekiem, że nie chciał za bardzo publikować swoich prac, do czego wręcz zmuszał go Enrico Fermi. W 1938 roku postanowił zniknąć i od tamtej pory jego historia jest nieznana, chociaż kilka tropów jest…

Tego dnia, w 1805 roku urodził się William Rowan Hamilton, irlandzki matematyk, astronom i fizyk. Zajmował się takimi dziedzinami jak optyka, geometria czy mechanika klasyczna. Matematycy mogą kojarzyć go z terminem kwaterniony, natomiast fizycy spotkają go najczęściej w mechanice klasycznej jak i kwantowej pod postacią funkcji/operatora "H" czyli hamiltonianu ;-)

Tak wygląda największy chad Układu Słonecznego widziany z około 600 mln kilometrów jako tarcza o rozmiarze niecałych 49 sekund kątowych przez 6" teleskop Newtona.

3 sierpnia 1851 roku, urodził się George Francis Fitzgerald, irlandzki fizyk. Zajmował się głównie elektromagnetyzmem, rozwijając zunifikowaną przez Jamesa Clerka Maxwella teorię tego zjawiska. Zasugerował jak zaprojektować urządzenie z oscylującym dipolem, dzięki któremu będzie można generować fale elektromagnetyczne (co zrealizował finalnie Heinrich Hertz). Niezależnie od Hendrika Lorentza, próbując wyjaśnić doświadczenie Michelsona-Morleya, wysnuł hipotezę, w której poruszające się ciało doznaje skrócenia długości w kierunku swojego ruchu. Nazywamy to dziś kontrakcją (skróceniem) Lorentza–Fitzgeralda, chociaż ogólnie przyjęło się używać tylko pierwszego nazwiska.

2 sierpnia 1820 roku urodził się John Tyndall, irlandzki przyrodnik, fizyk, chemik, biolog, glacjolog i alpinista. Członek Royal Society. Najbardziej znany jest ze zjawiska polegającego na rozpraszaniu światła przez koloid, nazywanym efektem Tyndalla. Oprócz tego zajmował się także diamagnetyzmem, właściwościami powietrza, podczerwienią czy przewodzeniem ciepła.