Uwaga - pragne zaznaczyć, że wyjebane mam w te wasz kłótnie i w chuju mam upadline czy dzikie kraje moskalskie. 

Nie dziwcie się, swoją drogą słaba jakość.

Ale co to jest?

To jest babr!

O kurwa baber! Jakie bydle!

Otóż dzidki, słyszeliście kiedyś takie przysłowie "Eto je kak jebanje tigra - i straszno i simjeszno!", otóż przysłowie jest Rosyjskie tak samo jak babr. Czym jest babr? Stwór heraldyczny (tak są takie) stworzony przez zwykłą pomyłke.

Otóż, w języku Jakuckim babr oznacza - tygrysa. Od zawsze (dokładniej od rządów Katarzyny II) tygrys syberyjski z sobolem w paszczy był herbem miasta Irkucka.

Ale ktoś to postanowił poprawić - dosłownie. Otóż w liście symboli do zatwierdzenia dla cara Aleksandra II (każdy car co jakiś czas zatwierdzał wszystkie symbole, albo dokonywał korekt - oczywiście nie samodzielnie) ktoś wpisał zamiast tygrysa nazwe lokalną - "babr" - ktoś mądrzejszy postanowił to poprawić na "bobr" co znaczy po bóbr po rosyjsku. Nikt na to nie zwrócił uwagi bo car zatwierdził już 46 herbów, a następne 42 czekało w kolejce. Także tego, tak się musiało stać. 

No i gdzie ten bobr?!

Otóż nigdzie go nie ma! Ha! Nigdy w herbie Irkucka ni znalazł się bóbr prawdziwy, ale doszło do zbobrowania tygrysa (rosjanie wolą "na raka" niż "na pieska" także bóbr musiał się namęczyć, ale tygrysowi się podobało). Tygrysa ubobrowiono w prosty sposób, jego tylną połowe zamieniono na bobrzą, dorysowano mu ogon i większe łapy z płetwami. Błąd poprawiono w 97', ale bobrysa z sobolem który wygląda jak kunolis z wiewiórką, został bo tradycja. W ten sposób rosjanie, przez swoją mądrość, stworzyli całkiem nowe mityczno-fantastyczne zwierze, które na dodatek jest czysto heraldyczne.

Są jeszcze inne dziwactwa w herbach rosyjskich, ale nie znam się na nich. Wiem, że godło ałtaju z fajowym gryfem był wzorowany na Scytyjskich posągach gryfów. A skrzydlata pantera z Tatarstanu, są moim zdaniem fajowe.

Gryf z siodła Scytyjskiego z Pazyryku, tak dla porównania.

Tatarska pantera wywodzi się natomiast z symboliki Bułgarów Kamsko-Wołżańskich (Czuwasze). Dawniej używali też bydlencia zwanego Zilant 

Zilant to smok z głową smoka, ciałem ptaka, nogami kury, ogonem węża, uszami psa lub wilka, czerwonymi skrzydłami nietopyrka, ostymi kłami, a także czarnymi piórami i skórą pokrytą łuskami, tego samego koloru co pióra! Pochodzi z wierzeń i mitologii tych samych Bułgarów (Czuwaszy), ale przejeli go Tatarzy i Rosjanie do swojego folkloru.