Dźwięk o częstotliwości 440Hz jest głośniejszy, bardziej agresywny, można powiedzieć taki narzucający się. Dźwięk 432Hz jest cichszy, spokojny, klarowny, zwyczajnie przyjemniejszy. A przede wszystkim jest dźwiękiem naturalnym, harmonijnym, jest głosem Wszechświata, ma właściwości uzdrawiające.
Ta częstotliwość występuje w przyrodzie na każdym kroku. Usłyszymy ją w szumie drzew, w ćwierkaniu ptaków, w szemrzącym strumyku i brzęczeniu trzmiela.


Jak 432 Hz odeszło do lamusa, 440 Hz zaczęło swoje królowanie

Teorii na temat zmiany dźwięku wiodącego w świecie muzycznym jest kilka. Podobno już w 1917r. taką zmianę zaproponowała rodzina Rockefellerów (należąca do rodów Illuminati). Zmiana nie została zaakceptowana. Jednak już rok później rząd USA przyjął tę zmianę jako standard. Za nim poszły rządy Anglii i Niemiec, w 1939 r.
Świat muzyczny nadal dzielnie opierał się tej zmianie jeszcze przez kilkanaście lat. Skapitulował dopiero w 1951 r., gdzie na zjeździe muzyków w Londynie przeforsowano ten standard. Muzycy nie byli jednomyślni, obradom towarzyszyły demonstracje i liczne protesty.