Sica i Falx - "szable" (zakrzywiony długi nawet do 41 centymetrów sztylet, a według niektórych nawet miecz sica i dłuższy od niego zakrzywiony dwuręczny miecz falx. Falx pierwotnie po łacinie oznaczał sierp, ale w czasach kiedy Rzymianie toczyli wojny z Dakami nazywano już tak właściwie wszystko co miało zakrzywione ostrze) używane przez Daków i Illyrów (przodków dzisiejszych Rumunów i Albańczyków) przejeli je od nich Rzymianie, aczkolwiek sike uważali za broń niegodną i skrytobójczą przez to, że wiele wspomaganych "samobójstw" w starożytnym Rzymie było przy pomocy właśnie sici. Rhomphaia używana była przez Traków (plemie spokrewnione z Dakami zamieszkujące dzisiejszą Bułgarię) podobno już w 355 roku przed naszą erą. Z Tracji trafiła do starożytnej Grecji. Była dłuższa lub równie długa co falx.

Istniała także używana przez gladiatorów sica o zagiętym (nawet pod kontem 35 stopni) w połowie ostrzem.

W czasie wojen Dackich, Rzymianą ciekła mała brązowa strużka po nogach spod spódniczek i tog na myśl o falxach. Ponieważ one z łatwością przecinały tarczę Rzymskich legionistów

Wojownik z falxem na kolumnie Trajana