Dla tych co nie widzieli poprzedniej, naboje oznacza się tak:
kaliber x długość łuski (milimetry) (nie przydało mi się to w dalszej części)
Na początek trochę terminologii, zamkiem będę zbiorczo i dla łatwiejszego zrozumienia nazywał wszystko to co cofa się po wystrzale w broni palnej nie licząc łuski i ewentualnego tłoka gazowego. Mam nadzieję, że bronioznawcy nie będą zmuszeni pójść na oddział onkologiczny. Rysunek poglądowy:

Zacznijmy od podstaw czyli pędu. Przy wystrzale pęd pocisku
i gazów opuszczających lufę czyli masa razy prędkość musi równać się pędowi broni. Oznacza to mniej więcej tyle, że im mocniejszy nabój tym mocniej kopie broń. W tym przypadku można zwiększyć masę broni aby zmniejszyć odrzut. Można dodać też hamulec wylotowy na koniec lufy.

To proste urządzenie kieruje część gazów na boki albo nieco do tyłu lub do góry. Czyli usuwa część pędu gazów lub wykorzystuje je do przeciwdziałania ruchu broni w tył lub w górę. Poniżej najprostszy hamulec do AK

Dla strzelca ważne jest także przemieszczanie się środka masy broni. Im mniejsze przemieszczenie tym lepiej. Dodatkowo jeśli zamek jest zbyt ciężki lub uderza z dużą siłą o tył komory zamkowej bronią "telepie" do przodu i do tyłu. W tym przypadku bardzo dużo można pokombinować jeśli broń do napędzania mechanizmów używa tłoka napędzanego gazami prochowymi. Poniżej schemat broni o długim skoku tłoka.

Tutaj tłok porusza się całą drogę wraz z zamkiem. Jest to najprostsze rozwiązanie występujące w karabinku AK czy M1 Garandzie. Zapewnia to najbardziej niezawodne działanie kosztem większej poruszającej się masy. Można oczywiście rozdzielić tłok od zamka. Będzie wtedy poruszał się jedynie niewielki odcinek drogi zamka co da mniejsze przesunięcie środka masy. Takie coś nazywamy krótkim skokiem tłoka. Takiego rozwiązania używa na przykład M1 Carbine

Można też wyeliminować tłok tak aby gaz uderzał bezpośrednio w zamek. W tym momencie powinienem wspomnieć o ważnym wynalazku jakim jest zamek teleskopowy. Różni się od innych tym, że częściowo nachodzi na lufę co pozwala znacząco skrócić broń i sprawić, że środek masy nie cofnie się za dłoń.

Jak widać na podanym przykładzie zamek teleskopowy potrafi skrócić broń, zmniejszyć masę i generować odrzut możliwy do opanowania jedną ręką. Nadaje się do wykorzystania w pistoletach maszynowych, czyli broni automatycznej zasilanej nabojem pistoletowym takim jak 9x19 Parabellum czy 5,7x28.
Ważną kwestią jest też to czy kolba znajduje się w jednej osi z lufą. Jeśli nie jest to odległość między osią lufy a kolbą powinna być jak najmniejsza

Tutaj nie jest przez co Kałasznikowa bardziej "podnosi" przy strzelaniu.

Tutaj widać od razu, że jest, dlatego MG-34 jest łatwiejsze do opanowania. Ta sama zasada tyczy się pistoletów, lufa powinna być jak najniżej. Rewolwery z reguły strzelają silniejszymi nabojami i mają wysoko umiejscowioną lufę, dlatego ich odrzut ciężej jest kontrolować.

Co do kolb to ważna jest też powierzchnia kolby. Jeśli jest to tylko cienki drut to broń bardziej wbija się w ramię i utrudnia kontrolę podczas strzelania.
Rosjanie wymyślili sobie także, że można dodać przeciwwagę która będzie poruszała się przeciwnie do ruchu zamka. To rozwiązanie jest jadnakże nieco skomplikowane i nie daje na tyle dużo żeby było powszechnie stosowane. Poniżej AK-107. Przeciwwaga nad tłokiem i zamkiem.

Czasami jednak odrzut jest pożądany. Najlepszym przykładem jest broń która jest napędzana odrzutem lufy, np. wspomniany wcześniej MG-34. Żeby zwiększyć odrzut stosuje się odrzutnik, lecz dzieje się to bardzo rzadko i w karabinach maszynowych.

Na koniec warto wspomnieć, że broń zadbana i czysta będzie działać bardziej gładko co też pozwoli zmniejszyć odrzut.
Chyba napisałem to co najważniejsze dla nieznających tematu, chociaż jeśli ktoś będzie chciał poprawić mnie w komentarzu to się nie obrażę.
Mam nadzieję, że się podobało, wypierdalam.