Moja znajoma ma trzyletniego syna, cały czas nazywa go zdrobniale,  Natuś , Natek tamto, Natanek. Nosz kurwa jak do niedojeba, kiedyś sam się komuś przedstawi w wieku 25 lat mówiąc:
 część jestem Natanek. 
I zapewne uznają go za niepełnosprawnego umysłowo, tak jak ja uznaje jego matkę która dala mu takie imię.