NAJWIĘKSZA ORGIA NA ŚWIECIE

Każdego roku, w kanadyjskiej prowincji Manitoba, odbywa się naprawdę GRUBA impreza.

Kanadyjskie zimy nie są przesadnie łaskawe dla gadów, żeby przetrwać chłody, potrzebne są dobre zimowiska. No i w Manitoba są dobre, więc wszystkie okoliczne węże pończoszniki (Thamnophis sirtalis parietalis), zasuwają co roku, żeby się przekimać w tamtejszych jaskiniach.
Noclegownia z opcją masowych tulasków, jest całkiem atrakcyjna, kiedy na zewnątrz -40°C.
Zasadniczy problem pojawia się, gdy na wiosnę wszyscy budzą się okrutnie napaleni.
W maju, węże w dzikich pląsach łączą się w ogromne stosy kopulacyjne.
Tym co robi szczególne wrażenie, jest dysproporcja ilościowa - na jedną samice przypada ponad 100 samców (a każdy z nich dysponuje podwójnym, kolczastym dongiem).
Żeby skopulować samicę, każdy samiec próbuje przylgnąć do niej jak największą powierzchnią ciała (a skuteczne przyleganie przy takiej proporcji długości do szerokości to nie kaszka z mleczkiem), więc taka kula jest tworem bardzo dynamicznym.
U węży, zwłaszcza jajożyworodnych, wielkość samicy przekłada się na ilość potomstwa, więc im postawniejsza dama, tym musi mierzyć się z większym i bardziej hardkorowym gangbangiem.

Jak się bawią dziewczyny?
Wyczuwa się w ich zachowaniu pilną potrzebę ewakuacji ze stogu rozentuzjazmowanych kolczastych penisów.
W badaniach eksperymentalnie znieczulono kloaki części samic i okazalo się, że takie miały więcej cierpliwości, a przynajmniej wolniej uciekały.
Co ciekawe, część samców wydziela w tym czasie żeńskie feromony - było na ten temat kilka teorii, że to np. po to żeby zmylić konkurencję, ale nadal nie ma w pełni przekonującego wyjaśnienia.
Orgia, nawet tak niefortunna, to jednak orgia.
Rokrocznie wężowe seksy grupowe gromadzą tłumy gapiów - festiwal pukania trwa około tygodnia.