W dziedzinie botaniki nagrodę zdobyli naukowcy z Niemiec, Brazylii oraz USA, za znalezienie dowodów na to, że niektóre prawdziwe rośliny naśladują kształty sąsiadujących z nimi roślin z tworzyw sztucznych. Badacze eksperymentowali z południowoamerykańską roślina Boquila trifoliolata. Okazało się, że może ona naśladować wygląd liści plastikowych roślin, obok których jest umieszczona. Dlaczego tak się dzieje? Naukowcy wysnuli hipotezę, że rośli w jakiś sobie tylko znany sposób potrafią „widzieć” otoczenie.
2.
Z anatomii nagrodę otrzymał zespół naukowców z Francji oraz Chile za zbadanie, czy włosy na głowach większości ludzi na półkuli północnej układają się w tym samym kierunku co włosy na głowach większości ludzi na półkuli południowej. Badania te były pokłosiem debaty na temat tego, czy woda w zlewie czy innym otworze odpływowym wiruje w jedną stronę na półkuli północnej a w inną na półkuli południowej. Analizy wykazały związek między kierunkiem układania się włosów a stroną równika, po której mieszkasz.
3.
Z dziedziny prawdopodobieństwa nagrodę otrzymali naukowcy z Holandii, Szwajcarii, Belgii, Francji, Niemiec, Węgier oraz z Czech za wykazanie, zarówno w teorii, jak i za pomocą 350 757 eksperymentów, że gdy rzucasz monetą, ma ona tendencję do lądowania w tej samej pozycji, z której został rzucona. Innymi słowy, pozycja końcowa monety częściej jest taka sama, jak jej pozycja początkowa.
4.
Nagrodę z fizyki otrzymał James Liao z University of Florida za zademonstrowanie i wyjaśnienie zdolności pływania martwego pstrąga. Uczony chciał się dowiedzieć, ile energii potrzeba pstrągom, aby przepłynąć przez wzburzone wody. W swoich pracach wykorzystał martwego pstrąga, któremu wszczepił elektrody na drutach i w ten sposób zbudował komputerowy model jego ruchów. Odkrył, że ryby we wzburzonej wodzie raczej płyną z prądem niż pływają.
5.
W dziedzinie chemii uhonorowani zostali badacze z Francji i Holandii za badania nad pijanymi robakami. Uczeni opracowali metodę do oddzielenia pijanych i trzeźwych robaków. Autorzy badań zainteresowani są tzw. aktywnymi polimerami, które są zdolne do samodzielnego poruszania się i odgrywają biologiczną rolę w strukturze błony komórkowej i ruchliwości plemników. Aktywne polimery są trudne do stworzenia i zaobserwowania ze względu na ich mikroskopijne rozmiary, ale bardzo podobne do nich są wodne stworzenia Tubifex tubifex, które w eksperymentach reprezentowały właśnie polimery. W ten sposób powstał model do separacji aktywnych polimerów.
