Kenijski biegacz Abel Mutai był zaledwie kilka metrów od mety, ale pomylił się ze znakami i zatrzymał się, myśląc, że ukończył wyścig. Hiszpan BA, Ivan Fernandez, był tuż za nim i, zdając sobie sprawę z tego, co się dzieje, zaczął krzyczeć do Kenijczyka, aby biegł dalej. Mutai nie znał hiszpańskiego i nie rozumiał.
Zdając sobie sprawę z tego, co się dzieje, Fernandez pchnął Mutai do zwycięstwa.
Reporter zapytał Ivana: „Dlaczego to zrobiłeś?” Iwan odpowiedział: „Moim marzeniem jest, abyśmy pewnego dnia mogli mieć jakiś rodzaj życia społecznego, w którym popychamy siebie i innych do wygrania”.
Dziennikarz nalegał: „Ale dlaczego pozwoliłeś wygrać Kenijczykowi?” Ivan odpowiedział: „Nie pozwoliłem mu wygrać, on miał wygrać. Wyścig należał do niego”.
Reporter nalegał i ponownie zapytał: „Ale mogłeś wygrać!” Iwan spojrzał na niego i odpowiedział: „Ale jaka byłaby zasługa mojego zwycięstwa? Jaki byłby zaszczyt tego medalu? Co by o tym pomyślała moja Mama"?.
