Identyfikator podmiotu: SCP-2137-PL "DZBJ"

Klasa podmiotu: Keter

Specjalne Czynności Przechowawcze: 
Wszelkie nowo odkryte wejścia do SCP-2137-PL muszą zostać zabezpieczone po uprzednim sprawdzeniu czasu ich powstania przy użyciu urządzenia wtyczkowego.

Zostają one poddane zabetonowaniu, bądź ścisłej ochronie i desygnacji jako kolejne wejście do SCP-2137-PL.

Wszelkie obrazy w przestrzeni internetowej zawierające watermarki odnoszące się do SCP-2137-PL oraz domeny na których wyświetla się jej treść, muszą być natychmiastowo blokowane. Wszelkie osoby spoza fundacji oraz personel poniżej uprawnień poziomu 3 muszą zostać poddane środkom amnezyjnym klasy c.

Opis: To nieznanej wielkości sieć tuneli pod miastem [Usunięto] w Polsce, która rozciąga się w promieniu [Usunięto] kilometrów od punktu uznanego za bliski początku sieci oraz rozciąga przynajmniej 2 kilometry wgłąb ziemi. Sieć ta stale rośnie.
Wytyczono z niej 2 dominujące tunele oraz liczne mniejsze określane jako "zamknięte" ze względu na znacząco podwyższone ryzyko eksploracji.

Odkrycie:

Pierwsze odkryte wejście - piwnica w domu wielorodzinnym blisko centrum miasta. Doszło do próby eksmisji lokatora nie odpowiadającego na wezwania do zapłaty czynszu i nie wpuszczającego nikogo do środka. Właściciel twierdził, że lokator był w środku, co potwierdza zapis monitoringu odnotowujący lokatora wchodzącego do piwnicy na 59 dni przed eksmisją następnie ani razu nie opuszczający pomieszczenia. 

Z piwnicy nie było żadnych wyjść poza monitorowanymi drzwiami.
Lokator nie odpowiadał na kontakt telefoniczny czy dobijanie się do drzwi, które jak się okazało były od wewnątrz czymś wsparte uniemożliwiając otwarcie bez zniszczenia drzwi.

Z relacji właściciela wiadomo, że lokator był oficjalnie bezrobotny pracując jednak na czarno przy morderacji serwerów na niszowych stronach, m. in. z pornografią. Jedyna znająca go osoba - jego brat - twierdziła o jego skrajnej fobii społecznej i uzależnieniu od internetu.

Wg relacji właściciela i osób powiązanych ze sprawą oraz akt sprawy kryminalnej utajnionej następnie przez fundację, do pomieszczenia wkroczył właściciel, komornik oraz trzech funcjonariuszy. 

Po otworzeniu drzwi z skrajnie zaśmieconego pomieszczenia miał wydobyć się przeraźliwy smród, jednakże wbrew oczekiwaniom nie znaleziono ciała. 

Znaleziono za to dziurę w podłodze prowizorycznej łazienki o wymiarach dostatecznie dużych, by zmieściła dorosłego klęczącego człowieka i głębokości około 3 metrów. Prowadziła ona na ukos pod kątem około 40 stopni do większego pomieszczenia.

Po krótkiej dyskusji 2 z funkcjonariuszy postanowiło tam zejść wraz z właścicielem, jako że znał on dobrze rozkład budynku oraz posiadał jego plan (jednakże bez owego tunelu). Udało się ustalić, że owy tunel to najprawdopodobniej część podziemi jednego z zasypanych podczas II wś. fortu zbudowanego w XIX wieku.

Trójka po zejściu przez dziurę przemierzała tunel idąc wspólnie w jedną stronę zapamiętując trase oznaczając ją w przyblizeniu na planie budynku. Właściciel w późniejszej relacji wspominał, że tunel zdecydowanie nie przypominał części fortu, a szeroki przekop wykonany prymitywnymi narzędziami w ziemi. Co i rusz grupa napotykała poszerzenia tunelu będące pomieszczeniami, które różniły się poza tym jedynie wyrytymi obrazami na suficie.

Po przebyciu paru pomieszczeń właściciel zażądał powrotu na który zafascynowani miejscem funkcjoanriusze z trudem przystali.
Kiedy jednak trójka znalazła się blisko dziury zauważono postać kierującą się od storny dziury w drugim kierunku. Która następnie krzykneła "Wypierdalaj" i poczęła uciekać.

Jeden z fukcjonariuszy pobiegł za ową postacią następnie za nią skręcił w lewo. Gdy właściciel i drugi fukcjonariuisz znaleźli się na tym rozwidleniu tunelu, nie zauważyli żadnego przejścia prócz dalszego w przeciwnym kierunku w którym pierwotnei szli. 
Pomimo nawoływań i w następstwie sprowadzenia kilkunastu funkcjonariuszy nie znaleziono zaginionego. Eksplorację policji szybko powstrzymali lokalni agenci fundacji po ustaleniu obecności czynnika anomalnego.