Dzidki, zapewne wiele z Was urodzonych w latach 1980-1995 pamięta wiele „hitów” Internetu (niekoniecznie pozytywnych), które za czasów młodości przeglądaliśmy jeszcze w kafejkach internetowych czy domowych zaciszach poprzez sieć, do której podłączenie wymagało jeszcze wtedy z początku odłączenia telefonu stacjonarnego (i naliczane były impulsy za jej używanie) lub portale, które odwiedzaliśmy, komunikatory czy w końcu cringe, z którego się śmieliśmy (zdecydowanie nie można tego nazwać górnolotnym humorem, bardziej żenadą). Z racji tego, że była już osobna seria o grach, gdzie były również uwzględnione gry online, pozwolę sobie je odpuścić w niniejszej dzidce. Nie ze wszystkiego, co widzieliśmy w młodości jesteśmy pewnie dumni, ale czasami to, co wtedy się oglądało podchodziłoby pod cenzurę – mimo wszystko chociażby YouTube jeszcze kiedyś wyglądał zupełnie inaczej czy treści blogów lub niektórych portali internetowych w dzisiejszych czasach podchodziły by pod naruszenie polityki prywatności.

Gadu-Gadu

Kiedy jeszcze nie było social mediów, użytkownicy rozmawiali ze sobą przy pomocy komunikatorów tekstowych, jak Gadu-Gadu. Był to jeden z pierwszych komunikatorów w Polsce, który spopularyzował używanie emotikon. Z czasem poza rozmowami zaczęto również wysyłać tak zwane łańcuszki Internetowe (co śmieszniejsze, zdarzali się i tacy, którzy w nie wierzyli).

Komunikator Tlen

Jedna z pierwszych alternatyw dla Gadu-Gadu. Ten był z nim kompatybilny i nie wymagał od pozostałych użytkowników specjalnego zakładania komunikatora Tlen.

Kadu

Jedna z nowszych alternatyw dla Gadu-Gadu.

aq*

Jeden z ostatnich popularnych komunikatorów tekstowych, pomału wyparty przez różnego rodzaju social media, jak NaszaKlasa czy Grono.

Filmiki wykorzystujące syntezator mowy IVONA

Sentyzatory mowy IVONA były bardzo popularne do tworzenia filmików w sieci – głównie przeróbek i parodii (często zawierających dużą ilość wulgaryzmów). Jeden z popularniejszych przykładów, czyli „Idziemy expic” oparty na fragmencie filmu Władca Pierścieni:

Dżudo Honor 7

Tak wyglądały kiedyś amatorskie, polskie produkcje internautów – nie było takich montowanych filmików, jak teraz. Efekty specjalne robiło się tym, co się posiadało akurat pod ręką.

Emo Martynka i inne pokemony

W ramach rozpowszechniania się stosowania komunikatorów internetowych i prowadzonych przez użytkowników blogów (często pełniących rolę pamiętników czy miejsca z przemyśleniami autora oraz blogi tematyczne czy… typu „Zupa”, gdzie wrzucano lekką erotykę, zaś scrollowaniu takiej tablicy nie było końca) pojawiło się tak zwane Pi$M0 POkEMOnIaStE stosowane przede wszystkim przez przedstawicieli płci żeńskiej subkultury emo. Wiodącym blogiem w tym stylu była Emo Martynka, która po latach okazała się być internetowym trollem.

LOSUX

Jeden z popularniejszych polskich komiksów rysowanych w Paintcie i umieszczanych w Internecie blisko roku 2000. Jego głównym przekazem było to, jak bardzo paskudnym miejscem jest liceum. Po paru latach publikację przerwano, zaś sama historia nigdy nie została dokończona przez autora.

R(OTFL)PG

Jeden z najpopularniejszych polskich komiksów internetowych o tematyce fantasy (o grach typu RPG) powstały w 2005 roku. Z początku grafika tworzona w Paintcie, bardzo szybko zmieniła format na prostą grafikę 3D. Komiks tworzony przez GREGERa ukazuje się po dzień dzisiejszy w bardzo dużych i nieregularnych odstępach czasu, zaś fabuła kampanii nadal nie została dokończona. Kampanię poprzedzały kwiatki z sesji.

Parodie utworów muzycznych

Parodia utworu „Wishmaster” zespołu Nightwish:

Parodia utworu „Decade of Therion” zespołu Behemoth:

Parodia utworu „Alane” zespołu Wes (klip teledysku z podłożonymi napisami sprzed 12 lat niestety został już usunięty z YT w 2014 roku po zmianie CEO na Susan Wójcicki za naruszenie polityki prywatności platformy – możliwe, że podeszło to pod rasizm. Dla porównania teledysk zespołu można wyszukać oddzielnie):

Parodia utworu „Stain’ Alive” zespołu Bee Gees (w Polsce funkcjonująca jako „Czarna Msza” w wykonaniu grupy „Arka Szatana”):

Nonsensopedia

Niegdyś odwiedzana w celach rozrywkowych, jeszcze zanim popularne stały się portale typu Demotywatory czy nim powstały pierwsze strony z memami. Zazwyczaj prześmiewała różne zjawiska społeczne, aktualne wydarzenia, subkultury i osoby publiczne (z nawet takie hasła, jak „Ty”). W późniejszych latach z Nonsensopedii czerpali użytkownicy Sadistic.pl oraz innych portali i strona z czasem straciła na swojej popularności.

4chan

Każdy, kto kiedyś poszukiwał mocniejszego kontentu wiedział o istnieniu 4chana (założonego w 2003 roku) – strony, na której można było znaleźć niemalże wszystko: od niewybrednych żartów, najbardziej wymyślnej erotyki bez pominięcia zoofilii, japońskich filmików, grupy hakerskie (to właśnie z 4chara wyodrębniło się Anonymus, które z czasem zaczęło działać na szerszą skalę), zdjęć i filmików typu Hard z dużą ilością rozlewu krwi, wnętrzności, odcinaniem głów, prankami organizowanymi na dużą skalę oraz wiele innych. Jedyna rzecz, jaka nie była akceptowana, a wręcz tępiona przez 4chanowców to pedofilia.

Dzieci Neo

Kiedy jeszcze jednym z najpopularniejszych w Polsce operatorów Internetu była Neostrada, w sieci pojawił się film dzieciaków tańczących do utworu „Crazy Frog”, który został potem ochrzczony jako „Dzieci Neostrady”, a niewiele później skrócony do „Dzieci Neo”:

Koreańskie dzieci Neo

Wraz z popularnością filmiku z Dziećmi Neo, niewiele później polski Internet zaczął okrążać inny filmik zwany wtedy „Koreańskie Dzieci Neo” w wykonaniu dwóch Azjatek:

Pompuj rower dla Szatana

Około roku 2008 rozpoznawalny stał się krótki filmik „Pompuj rower dla Szatana”, który stanowił później podstawę do tworzenia zabawnych demotywatorów i śmiesznych obrazków, a nawet doczekał się krótkiej wzmianki w Nonsensopedii przy haśle „Metalowcy”.

Nasza-Klasa.pl

Pierwszy spopularyzowany na dużą skalę portal społecznościowy w Polsce. Początkowo miał on zrzeszać osoby, które kiedyś były w jednej klasie czy szkole w celu potrzymania po latach kontaktu.

Grono.net

Późniejsza alternatywa dla Naszej-Klasy, która różniła się od niej tym, że miała ogólnie skupiać grupy znajomych – już nie tylko z dawnych szkół, ale poznanych w różnych okolicznościach, a także pomóc w podtrzymaniu nie tylko uprzednich znajomości, ale i aktualnych.