Ælfwine z Anglii to postać wyjątkowa w mitologii Tolkiena, łącząca świat ludzi z rzeczywistością elfów. Jego historia to alegoria ludzkiego dążenia do poznania tego, co odległe i transcendentne. W "Księdze zaginionych opowieści" Tolkien wykorzystuje Ælfwine'a jako symbol poszukiwań filozoficznych, gdzie pytania o naturę rzeczywistości, pamięć i mądrość splatają się w niezwykły sposób. Jego podróż na Tol Eressëę, wyspę elfów, odzwierciedla pragnienie odkrycia prawdy ukrytej w mitach i duchowych tradycjach.

Tol Eressëa nie jest jedynie miejscem geograficznym, lecz symbolem tego, co wieczne i pełne mistycznej wiedzy. Ælfwine, wypływając na zachód, wyrusza na duchową podróż, przekraczając granice zwykłego doświadczenia. Jest jak filozof, szukający ukrytych prawd dostępnych tylko tym, którzy potrafią spojrzeć poza to, co materialne. Tym samym Tolkien przedstawia Ælfwine'a jako uosobienie ludzkiej tęsknoty za zrozumieniem wszechświata.

Podróż Ælfwine'a to także poszukiwanie prawdziwej tożsamości. Jest w nim pragnienie zrozumienia swojego miejsca we wszechświecie, przynależności do czegoś większego. Wkraczając w świat elfów, odkrywa, że rzeczywistość ludzi jest jedynie cieniem większej całości. Jako pośrednik między światami, Ælfwine przenosi opowieści, wiedzę i pieśni elfów do świata ludzi. Staje się strażnikiem dawnej mądrości, która trwa, choć może być niezrozumiała dla śmiertelników.

Jednak Ælfwine to nie tylko żeglarz odkrywający mityczną wyspę. W jego historii zawarta jest głęboka filozoficzna myśl – prawda o świecie jest ukryta i wymaga wysiłku, by ją poznać. Jego podróż jest aktem duchowym, ciągłym dążeniem do poznania tego, co pierwotne i prawdziwe. Ælfwine reprezentuje naszą własną tęsknotę za czymś więcej niż oferuje codzienna rzeczywistość. Jego wędrówka jest odzwierciedleniem pragnienia powrotu do stanu pierwotnej harmonii.

Jako kronikarz i strażnik tradycji elfów, Ælfwine nie tylko odkrywa tajemnice Tol Eressëi, ale przekazuje tę wiedzę światu ludzi. Tolkien podkreśla, że mit i historia są splecione, tworząc głębszy wymiar naszej rzeczywistości. Ælfwine nie tylko zapisuje opowieści, ale także nadaje im nowe znaczenie, przekształca je, czyniąc zrozumiałymi dla innych. Jego zadanie jest twórczym procesem, w którym mitologia staje się żywą częścią świata.

Ewolucja Ælfwine'a odzwierciedla zmiany w podejściu Tolkiena do mitologii. Z czasem postać ta staje się łącznikiem między elfami a ludźmi, przenosząc legendy i język elfów do naszego świata. Tolkien pokazuje, że mity są źródłem prawdy, przekazywanej przez pokolenia w formie opowieści.

W głębszym ujęciu Ælfwine symbolizuje niekończące się poszukiwanie tego, co utracone – wiedzy, harmonii, piękna. Jego podróż jest metaforą duchowej tęsknoty za światem pełnym cudów, w którym mądrość i piękno były rzeczywistością. Ælfwine reprezentuje tęsknotę za sensem, za jednością z czymś większym. W jego wędrówce dostrzegamy nasze własne dążenie do zrozumienia tego, co leży poza granicami zmysłów.

Tol Eressëa jest dla Ælfwine'a zarówno celem, jak i początkiem nowej drogi. To kraina, gdzie odkrywana jest pierwotna wiedza, zmieniająca tych, którzy mają odwagę ją poznać. Jego podróż przypomina, że prawdziwa mądrość polega na głębokim zrozumieniu, że świat jest bardziej złożony i tajemniczy, niż się wydaje.

Tolkien poprzez Ælfwine'a przekazuje przesłanie, że poszukiwanie sensu istnienia wymaga odwagi i pokory. Ælfwine, jako „Przyjaciel Elfów,” uczy, że prawda, piękno i mądrość są dostępne dla tych, którzy gotowi są wyruszyć na nieznane wody w poszukiwaniu tego, co niewidoczne. Dzięki Ælfwine'owi poznajemy, że świat elfów jest częścią naszego dziedzictwa i niesie echo zapomnianej prawdy. Jego podróż symbolizuje naszą własną drogę do odkrycia głębi 
rzeczywistości.