Funfact:

15 maja 1859 roku, urodził się Pierre Curie, francuski fizyk. Prywatnie mąż Marii Skłodowskiej ;-) Zajmował się magnetyzmem, radioaktywnością i krystalografią. Wraz ze swoim bratem Jacques’em odkrył zjawisko powstawania ładunku elektrycznego na krysztale, spowodowane naciskiem na niego – czyli efekt piezoelektryczny. Odkrył też zanikanie własności magnetycznych materiałów wraz ze wzrostem temperatury, co zostało upamiętnione w prawie Curie i prawie Curie-Weissa. Jego nazwisko nosi też nazwa krytycznej temperatury, gdy ferromagnetyk traci swoje własności magnetyczne stając się paramagnetykiem. Razem ze swoją żoną, odkrył pierwiastki polon i rad. Za pionierskie badania nad promieniotwórczością, wraz z Marią, otrzymał Nagrodę Nobla w 1903 roku.

Inge Lehmann, urodzona 133 lata temu duńska geofizyczka jest autorką publikacji o najkrótszym tytule - po prostu: P'. W artykule tym wykazała, że w centrum Ziemi mamy stałe jądro wewnętrzne oraz płynne jądro zewnętrzne. Jądra te oddzielone są obszarem nazwanym obecnie jej nazwiskiem - nieciągłością Lehmann

Tutaj link do oryginalnego artykułu:
https://courses.seas.harvard.edu/climate/eli/Courses/EPS281r/Sources/Inner-Core/Lehman-Inge-1936.pdf

Hint:

Woda tworzy przy rozgrzanej powierzchni "poduszkę powietrzną" (a właściwie to parową), która izoluje resztę cieczy od źródła ciepła. W efekcie transport ciepła jest ograniczony i kropla nie wyparowuje tak szybko, natomiast niewielkie tarcie umożliwia dynamiczne ruchy cieczy ;-)

Funfact:

13 maja 1888 roku, urodziła się Inge Lehmann, duńska geofizyczka. Prowadziła badania w zakresie fal sejsmicznych, co doprowadziło do znacznego poszerzenia naszej wiedzy na temat wewnętrznej struktury Ziemi. Właściwie to odkryła jądro naszej planety. Na postawie badań rozchodzenia się fal sejsmicznych wykazała, że istnieje wewnętrzne, stałe jądro oraz zewnętrzne płynne. Obszar pośredni pomiędzy nimi został nazwany nieciągłością Lehmann.