Magia ziemi - Hung Gar (pięść rodziny Hung)

Został opracowany w 18 wieku przez kupca herbacianego Hung Hai Kun, który dołączył do południowego klasztoru Shaolin, był nauczany przez dwóch mnichów, w tym mistrza stylu tygrysa. Był jednym z niewielu ocalałych ze zniszczenia klasztoru Shaolin. W późniejszym czasie stworzył związek dążący do obalenia dynastii Ching i do zemsty. Ukrywali się w ramach podróżujących barek trup opery chińskiej, gdzie dawał schronienie wielu rebeliantom, a przy tym nauczając ich. Ze względu na niestabilność łodzi a także śliski pokład odpowiednio dopasowano techniki. Ten człowiek zasłynął nie tylko jako mistrz stylu, ale jako człowiek o prawej osobowości, poświęcający się żeby wyzwolić Chiny spod panowania mandżurów.

Dodatkowo też dodał do tego stylu techniki pochodzące z innych styli jak np. Białego Żurawia, Lamy, Smoka, czy Węża. Był sławny ze względu na swoje umiejętności walki. Ten styl w tamtych czasach wykazywał się niezwykłą skutecznością w wąskich uliczkach chińskich miast.

Podstawa systemu to techniki oparte o pięć zwierząt (tygrys, żuraw, lampart, wąż, smok), a także pięć elementów (ziemia, drewno, ogień, woda, metal). Jest to styl twardy, który jednak zawiera elementy wewnętrzne.

Co ciekawe jednym z najbardziej znanych praktyków tego stylu był Wong Fei Hung, który jest w Chinach niezwykle znany i ceniony. Nazywany królem lwów (ze względu na opanowanie tańca lwa), a także jeden z członków dziesięciu tygrysów Kwantung. W Polsce wbrew pozorom też jest bardzo znany i lubiany, a to za sprawą filmu “Pijany Mistrz” z Jackiem Chanem, gdzie głównym bohaterem jest właśnie Wong Fei Hung. Poza tym jego postać przedstawiono również w filmie “Dawno temu w Chinach” gdzie grał go Jet Lee.

Wong Fei Hung uwielbiał korzystać z noży motylkowych (wu tik dou). Posiadał dwóch sławnych uczniów, czyli Tang Fung oraz Lam Sai Wing. Jedna ze znanych historii to gdy zostali oni zamknięci w pomieszczeniu razem ze swoimi uczniami, zablokowano wszystkie wejścia i rywalizujący z nimi mistrz, razem z kilkudziesięcioma napastnikami zaczął ich atakować. Lam Sai Wing stanął w drzwiach i walczył jednocześnie z kilkoma osobami chcąc ochronić swoich uczniów. Robił to dopóki napastnicy nie zdecydowali się zrezygnować. Zdolność do walki z kilkoma przeciwnikami opanował dzięki ćwiczeniom na dziewięciu drewnianych manekinach.

Hung Gar występuje w filmach takich jak Pijany Mistrz, Pewnego razu w Chinach czy Rzeźnik Wing.

Toph - Chow Gar (południowa modliszka)

Sztuka walki modliszki to szeroki system, który składa się z kilku odmian (to zewnętrzna sztuka walki). Jednak trzeba zauważyć, że jest uważany za jedną z najbrutalniejszych chińskich sztuk walki, która wyszkoliła jednych z najgroźniejszych wojowników. Południowa odmiana jest stosunkowo młoda, stworzył ją Zhou Yanan. Ogółem styli modliszki można wyróżnić aż 18.

W ramach nauki stawia przede wszystkim na wolną walkę i praktyczne zastosowanie. Mimo nazwy nie chodzi o naśladowanie ruchów modliszki, tylko o naśladowanie jej walecznego ducha.

Jednym ze znanych praktyków tej sztuki walki był Fan Xudong nazywany olbrzymem, bo ważył około 120 kilogramów. Około 1875 roku wziął udział w turnieju wolnej walki na Syberii i pokonał wszystkich swoich przeciwników. Jednak duży rozgłos zyskał, kiedy przechodząc przez łąkę został zaatakowany przez dwa byki. Pierwszego z nich złapał za rogi i zabił uderzeniem w kark, następnie drugiego poprzez kopnięcie w brzuch.

Magia ognia - Północne Shaolin

Trudno mi dokładnie stwierdzić o jaki konkretnie styl chodzi (w Shaolin stworzono różne style), szczególnie, że konsultant jest przedstawiany po prostu jako przedstawiciel sztuki walki północnego Shaolin, więc opowiem pokrótce o samym Shaolin.
Z Indii na dwór cesarski został zaproszony książe Da Mo (bodhidarma) w celu nauczania buddyzmu, jednak jego nauki nie zostały tam ciepło przyjęte. Zatrzymał się więc w klasztorze (Shaolin), gdzie zauważył, że mnisi mają słabe ciała i jest to problemem w ich dążeniu do oświecenia. Spędził więc całe lata, na medytacji w celu opracowania dwóch ksiąg, jedna na temat rozwoju mięśni i ścięgien, a druga mózgu. 

Był to QiGong (w wolnym tłumaczeniu mistrzowskie opanowanie energii życiowej). Z pomocą technik opisanych w tych księgach mnisi stali się znacznie silniejsi i wytrzymalsi. Co pozwoliło im z czasem opracować własne sztuki walki dla samoobrony (z czasem też zaczęły wchodzić kwestie polityczne gdy popierali konkretną dynastię czy też cesarza).

Charakterystyczne w przypadku stylów ze sztuk walki Shaolin (w przypadku północnego Shaolin), jest poruszanie się po linii prostej (zarówno w ramach ataków jak i obronie). Oczywiście istotna jest również równowaga, a także wykorzystanie siły przeciwnika. Wśród najważniejszych stylów Shaolin wyróżnia się (tu cytat z neijia net) “Małą, Wielką oraz Starą formę boksu Hong Quan, Chao Yang Quan, Chang Quan, Mei Hua Quan, Tong Bei, Luohan Quan, wybuchowy boks, styl siedmiu gwiazd, Wudong Quan, styl ochraniający serce, styl Smoka wychodzącego z morza oraz styl uderzających gwiazd.”.

Znanymi technikami z Shaolin to między innymi żelazna koszula lub okrycie złotego dzwonu, które mają na celu zapewnienie wysokiej odporności fizycznej ciała, z tego co pamiętam testowano to między innymi poprzez skok z metra czy dwóch na twarde podłoże płasko klatką piersiową, bez zadania sobie obrażeń.

Klasztor Shaolin w szczytowym momencie posiadał 25 filii, a przy tym składa się obecnie aż z 70 generacji (pokoleń). Każdy mnich który dołączy do klasztoru musi nauczyć się nazw tych generacji na pamięć.

Warto zauważyć, że dla mnichów z Shaolin, rozwój własnego ciała jest stosowany, żeby przeprowadzić rozwój umysłu i dotrzeć do oświecenia.

Ciekawą historią jest gdy w 621 roku w czasie panowania dynastii Tang, nastąpił bunt generała wobec cesarza Tai Zi. W tym celu porwał cesarskiego syna i uwięził w pewnym mieście. Shaolińscy mnisi postanowili pomóc cesarzowi i odbić księcia. Wyruszyli do miasta Luoyang w grupie 13 mnichów, mając świadomość że jeśli zostaną złapani to zginą. Gdy w końcu dotarli, jedna grupa wyruszyła ratować zakładnika, a druga miała ukraść koniec do ucieczki. Jeden z nich wdrapał się na otaczający mur miasto i wydobył z jednego ze strażników gdzie znajduje się książe. Znaleźli go i przechwycili. Z kolei druga grupa w tym czasie ukradła konie. Poza tym jeden z mnichów wyruszył do “domu rozkoszy” w poszukiwaniu generała, jednak trafił tam na jego siostrzeńca, którego porwał po ogłuszeniu.

Następnie starali się szybko uciec, jednak po krótkim czasie dogoniło ich wojsko z miasta, jednak na szczęście trafiła do nich jazda cesarska, która pokonała ścigający oddział buntowników. Gdy nowy cesarz (uratowany książe) trafił już na tron, dobrze wynagrodził klasztor Shaolin poprzez różne korzyści i przywileje. Poza tym podarował klasztorowi tablicę z brązu, gdzie opisano tę historię, a która do tej pory znajduje się w klasztorze.

Sztuki walki z Shaolin można znaleźć w filmach takich jak Shaolin soccer (komedia), 36 komnata Shaolin, Zemsta tygrysa z Shaolin (z Jackie Chanem), Wojownik z Shaolin.

Magia błyskawic - Baji Quan

Z tego co wyczytałem, tkanie błyskawic zostało oparte o Baji Quan. Co ciekawe, z tego stylu walki korzystali między innymi ochroniarze Mao Zedonga, czy Puyi ostatniego cesarza Chin. Także nie bez powodu ten styl nazywano stylem ochroniarzy.

To sztuka walki skupiona przede wszystkim na bliskim dystansie, w ramach której używa się przede wszystkim łokci, kolan, ramion oraz bioder. Jest znane z bardzo szybkich ruchów.

Pierwszym znanym praktykiem tego stylu był Wu Zhong o którym niewiele wiadomo. Nazywany był Bogiem Włóczni, po osiągnięciu niesamowitego poziomu w sztukach walki. Zaproszono go na dwór cesarski do pełnienia instrukcji instruktora, a na ostatnie 30 lat swojego życia wrócił do rodzinnej wioski, gdzie nauczał swojej sztuki. Według obecnych teorii został nauczony tej sztuki przez wędrującego mnicha taoistycznego lub pochodzącego ze świątyni Yueshan. Dużo podróżował i to zapewne w czasie jednej z podróży poznał tego mnicha.

Jest to sztuka walki podobno bardzo dopasowana razem ze stylem PiguaQuan, z którym na przestrzeni lat został połączony u dwóch mistrzów. Stworzono nawet przysłowie (tłumaczenie z translatora): Kiedy pigua zostanie dodany do baji, bogowie i demony będą przerażeni. Kiedy baji zostanie dodane do pigua, bohaterowie będą wzdychać, wiedząc, że nie są mu przeciwnikami.

BajiQuan zostało przedstawione w wielu mangach oraz anime, między innymi Kenji, Gantz, czy Beelzebub, a także w grze Tekken (Leo Kliesen).

Druga część z zapowiadanej serii dzidek o sztukach walki w avatarze ;). Poprzednią część można znaleźć pod tym linkiem:
https://jbzd.com.pl/obr/3577138/avatar-legenda-aanga-sztuki-walki-a-tkanie-zywiolow

Magia wody - Taiji Quan (Tai Chi Chuan - Wielka Ostateczna Pięść)
Ze względu na miękkie ruchy, w przypadku magii wody zastosowano formę znaną z Tai Chi. Między innymi dobrze widać to w przypadku zwoju opisującego ruchy tkania wody (który zdobyli od piratów w pierwszym sezonie), jest tam opisana 24 ruchowa forma Tai Chi. Pod spodem podaję screenshot zwoju, a także formę 24 ruchową Tai Chi.

Tai Chi to sztuka walki bardzo popularna na całym świecie, ze względu na jej prozdrowotne właściwości. Zapewne większość osób kojarzy “powolne” ruchy, które są stosowane zarówno w ramach zdrowotnych ćwiczeń jak i przy szlifowaniu swoich ruchów w ramach sztuki walki. Pochodzenie tej sztuki walki jest owiane tajemnicą, zazwyczaj za jej twórcę uznaje się Zhang Sang Fenga, wędrownego taoistycznego mnicha. Jednak realne pochodzenie jest dosyć niejasne (jest kilku potencjalnych twórców pierwowzoru Tai Chi, a korzenie tej sztuki walki są nierzadko łączone z górami Wudang, które są swego rodzaju kolebką taoistycznych sztuk walki).

W przypadku Tai Chi można wyróżnić 3 najpopularniejsze style, czyli Chen, Wu oraz Yang, gdzie ten ostatni jest obecnie najbardziej popularny na świecie jako technika prozdrowotna.
Pewną abstrakcją może być dla wielu osób uznawanie Tai Chi za sztukę walki, jednak wbrew pozorom jest to niezwykle skuteczna sztuka walki, choć do osiągnięcia tego poziomu potrzeba poświęcenia ogromnego wysiłku oraz czasu. Dla udowodnienia obu tych kwestii warto przytoczyć pewne fragmenty historii założyciela stylu Yang, czyli Yang Lu Chana (urodzony w 1799 roku).

Nazywany był Yangiem bez przeciwnika (Yang Wudi), bo nikt nie był w stanie go pokonać, a przybywali do niego różni znani mistrzowie sztuk walki nawet z dalszych odległości (trzeba zauważyć, że w tamtych czasach sztuki walki stały na wysokim poziomie, ludzie poświęcali swoje życia do ich nauki, więc ogólny poziom umiejętności był znacznie wyższy niż dzisiaj). Mimo odbycia wielu pojedynków, nigdy nikogo nie zabił.

Z kolei jeśli chodzi o kwestię trudności treningu bojowego, to warto zauważyć, że Yang Lu Chan nauczał swoich synów Tai Chi. Jego nauki były tak surowe, że jeden z nich często uciekał z domu (raz przebił się przez ścianę w ramach ucieczki), a drugi próbował popełnić samobójstwo. Ale przyznać trzeba, że obaj synowie, osiągnęli niesamowity poziom w tej sztuce walki, przez co do tej pory powtarza się różne historie na temat ich osiągnięć.

Tai Chi to sztuka walki która jest ekstremalnie miękka. Porównuje się ją do uderzenia biczem, który mimo że miękki, w ostatniej chwili generuje ogromną siłę (co ciekawe końcówka bicza osiąga prędkość dźwięku). Jest nastawiona na obronę, a raczej poprzez obronę przeprowadzany jest również atak (różnego rodzaju wykorzystanie siły przeciwnika, kontratak, utrata równowagi itp). Istnieją również formy wykorzystujące broń różnego typu.

W kręgach sztuk walki, obecnie jednym z najbardziej znanych mistrzów (między innymi ze względu na wiele publikowanych przez siebie książek o sztukach walki) jest Yang Jwing Ming. Spośród znanych osób znających Tai Chi, można wspomnieć o aktorze Donnie Yen, którego matka nauczała go tej sztuki walki.

Co ciekawe, mistrz Oyama (założyciel karate Shotokan) w swojej biografii wspomina że jeden raz w życiu odniósł porażkę. Stało się to w czasie jego podróży do Chin, gdzie poznał pewnego staruszka, o którym mówiono że jest wielkim mistrzem Tai Chi. Był zawiedziony widokiem słabego staruszka, jednak w czasie sparingu który zaproponował starzec, nie był w stanie zadać mu żadnych ciosów, mógł jedynie starać się unikać ciosów starca.

Interesująca jest również ciekawostka powiązana z tym, że Tai Chi ma tak pozytywny wpływ na zdrowie. Właśnie przez ten efekt wiele osób zdecydowało się ćwiczyć tę sztukę walki, w tym różni wielcy mistrzowie. Zaczynali z różnymi chorobami (wrzody, obrażenia po upadku muru na człowieka, problemy z nerkami itd), a gdy już się wyleczyli, tak pokochali tę sztukę, że doprowadzili ją do niesamowitego poziomu stając się mistrzami.

Tai Chi pojawia się w anime Sakamoto Days, a także w filmie Człowiek Tai Chi z Keanu Reevesem (nie polecam) i serii filmów Tai Chi 0 oraz Tai Chi Hero (komedie łączące tai chi ze steampunkiem ;), polecam).

Magia krwi - w internecie widzę informacje, że jest podobna do QinNa (w dużym uproszczeniu techniki typu dźwignie itp). Jednak osobiście nie widzę tu szczególnego podobieństwa, także jest to raczej szukanie podobieństw na siłę. Większe podobieństwo można znaleźć do kontrolowania marionetek przez lalkarza.