Mieszko I

22
Mieszko I
Mieszko I, znany także jako Mieszko I Piast, był centralną postacią w procesie kształtowania się państwowości polskiej w X wieku. Jego panowanie, które datuje się na około X wiek, było niezmiernie istotne dla historii Polski. Mieszko był nie tylko wybitnym władcą, ale także strategiem i politykiem, który umiejętnie poszerzał granice swojego państwa oraz wprowadzał nowe rozwiązania polityczne.Jego rządy charakteryzowały się aktywną polityką zagraniczną, w ramach której zawierał sojusze z sąsiednimi plemionami oraz państwami. Ciekawostką jest fakt, że według legendy, Mieszko I ożenił się z Dobrawą, księżniczką czeską, co umocniło jego pozycję na arenie międzynarodowej oraz przyczyniło się do rozwoju stosunków polsko-czeskich.Jednakże jednym z najbardziej przełomowych wydarzeń jego panowania było przyjęcie chrztu, co miało dalekosiężne skutki dla przyszłości Polski. Za jego rządów, w 966 roku, Mieszko przyjął chrzest, stając się pierwszym władcą Polski, który uczynił ten krok w kierunku chrystianizacji kraju. To wydarzenie otworzyło Polskę na nowe możliwości polityczne, gospodarcze i kulturalne, integrując ją z Europą Zachodnią.Mieszko I nie tylko umocnił swoją władzę poprzez sojusze i bitwy, ale również zorganizował administrację swojego państwa oraz rozwijał infrastrukturę, co przyczyniło się do stabilizacji i rozwoju kraju. Anegdotą z jego życia jest opowieść o zasadzce na Niemców, którzy chcieli zaatakować Polskę. Mieszko, wiedząc o ich planach, nakazał swym ludziom związać gałęzie na ogonach bydła, które pognano w kierunku wojsk niemieckich, wprowadzając ich w błąd i ułatwiając obronę kraju.Jego postawa polityczna, odwaga w działaniu oraz umiejętność przewidywania skutków decyzji, uczyniły go jednym z najważniejszych władców w historii Polski. Dziedzictwo Mieszka I wciąż jest obecne w polskiej kulturze i świadomości narodowej, a on sam został uznany za patrona Polski przez Kościół katolicki, co świadczy o trwałym znaczeniu jego działań dla kraju.
Obrazek zwinięty kliknij aby rozwinąć ▼

Klatwa Kazimierza Jagiellończyka

10
Klatwa Kazimierza Jagiellończyka
Seria tajemniczych zgonów

Po zakończeniu różnego rodzaju badań 18 października 1973 roku odbył się ponowny uroczysty pogrzeb Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki, celebrowany przez prymasa Stefana Wyszyńskiego i metropolitę krakowskiego Karola Wojtyłę. Istotne jednak jest to, co zaczęło dziać się później.

Oto bowiem – tak jak w przypadku słynnej klątwy Tutenchamona – zaczęły umierać osoby, które brały udział w badaniach. Pierwszy (12 kwietnia 1974 roku) zmarł wawelski architekt Feliks Dańczak. Przyczyna śmierci: wylew. Kolejny zgon – doktora inżyniera Stefana Walczego. Zmarł 28 czerwca 1974 roku, również z powodu wylewu. W tym samym roku, 6 sierpnia śmierć zabrała jeszcze inżyniera Kazimierza Hurlaka. Kolejny rok to zgon inżyniera Jana Myrlaka – tego od lampy. Zmarł 17 maja 1975 roku. W ciągu kolejnych 10 lat ten sam los spotkał aż 15 osób, które uczestniczyły w otwarciu sarkofagu. Wszystkie były w średnim wieku i cieszyły się dobrym zdrowiem. Łączyło je jedno: w czasie prac znajdowały się najbliżej grobowca...

Link do całego artykułu:
https://ciekawostkihistoryczne.pl/2022/06/12/klatwa-jagiellonczyka/
Obrazek zwinięty kliknij aby rozwinąć ▼
0.13452291488647