Cefalotusy są endemitami z bardzo małego obszaru poludniowo- zachodniej Australii. Nic zatem dziwnego ze jest jedynym przedstawicielem rodzaju cephalotus.

Jest to jedna najbardziej pożądanych i (uwaga) najtrudniejszych roślin owadożernych. Odradzam ją zatem początkującym.

W natruralnym środowisku żywi sie mrówkami, ale mozna jej wrzucać owady, choć zaleca sie jedynie dawać mrówkę lub dwie na pułapkę.

Wymaga wysokiej wilgotności, także w Polsce jedynie terrarium wchodzi w grę.

Polecam dzienną temperaturę 24 stopni ze spacjami nocy do okolo 15

Nie ma idealnego podłoża dzla cefalków, polecam użyć mieszanki pół perlit, ćwierć torfu i ćwierć piasku.

Największym problemem z tą rosliną jest tak zwany sudden death syndrome (SDS) roslina ma tendencje do nagłego umierania. Przypuszcza sie ze jes5 to przez zbyt długą ekspozycję na zbyt dużą wilgotność podłoża. Nie ejst zatem wiadome jak tę roślinę podlewać (tj czy od podstawki, czy od góry itp). Osobiście mieszam te dwie metody okazjonalnie zraszając i robiąc dzien-dwa przerwy w podlewaniu.

Rozmnażać można poprzez nasiona (najdłużej) liście (tzw leaf pullings, najprostsze) ucięcie korzeni (najbardziej ryzykowna metoda) albo poprzez siewki ktore roslina sama bedzie formować.