30 sierpnia 1871 roku, urodził się Ernest Rutherford, nowozelandzki fizyk i chemik. W 1911 roku odkrył jądro atomowe, a samo doświadczenie, które do tego odkrycia doprowadziło zostało uznane za jedno z "dziesięciu najpiękniejszych eksperymentów fizycznych". Na podstawie jego wyników młody Niels Bohr opracował swój model atomu i słynne postulaty, które na dobre rozkręciły mechanikę kwantową. W ramach badań nad promieniotwórczością, Rutherford wyróżnił i nazwał też dwie składowe naturalnego promieniowania o przeciwnych ładunkach elektrycznych - alfa i beta. Zawstydził też alchemików, bo jako pierwszemu udało mu się naprawdę zamienić jedną substancję w drugą (azot w tlen). Żeby było zabawniej, Rutherford otrzymał Nagrodę Nobla w 1908 roku, nie z fizyki, ale z chemii i nie za przełomowe odkrycie jądra atomowego, ale "za badania rozpadu promieniotwórczego pierwiastków i właściwości chemicznych substancji promieniotwórczych".

Pierwiastek o liczbie atomowej 104 został nazwany na jego cześć.