Camille Monfort
Świat
2 m
11
WAMPIRZYCA Z AMAZONII
Camille Monfort, znana jako "Wampirzyca z Amazonii," stała się legendą w 1896 roku, gdy Belém w Brazylii przeżywało rozkwit dzięki handlowi kauczukiem. Miasto doświadczyło nagłego wzrostu bogactwa, ponieważ eksport kauczuku wzbogacił miejscowych pracowników rolnych, którzy budowali okazałe rezydencje z europejskich materiałów. Ich rodziny korzystały z luksusów, takich jak wysyłanie prania do Europy i importowanie wody mineralnej z Londynu. "Theatro da Paz" było centrum życia kulturalnego, goszcząc występy europejskich artystów.
Wśród tych artystów była Camille Monfort, piękna francuska śpiewaczka operowa urodzona w 1869 roku, której obecność oczarowała zamożnych mężczyzn w Belém, wzbudzając zazdrość w ich żonach. Uroda Monfort i jej odważne ignorowanie norm społecznych uczyniły ją kontrowersyjną. Plotkowano, że tańczyła półnaga na ulicach podczas popołudniowych ulew oraz że często spacerowała samotnie nocą wzdłuż brzegów rzeki Guajará, ubrana w falujące czarne suknie pod pełnią księżyca.
Wraz z rosnącą popularnością Monfort, pojawiały się coraz bardziej niezwykłe plotki. Mówiono, że miała romans z Francisco Bolonhą, wpływową lokalną postacią, który rzekomo kąpał ją w drogim europejskim szampanie w swojej rezydencji. Krążyły też dziwniejsze opowieści, sugerujące, że Monfort została dotknięta wampiryzmem podczas pobytu w Londynie, co tłumaczyło jej bladą cerę. Według tych plotek, rozwinęła pragnienie ludzkiej krwi, a jej śpiew miał hipnotyzować młode kobiety podczas występów, powodując ich omdlenia, co pozwalało jej na żerowanie na nich. Omdlenia te często przypisywano ogromnej emocjonalnej sile jej muzyki, ale niektórzy twierdzili, że były one wynikiem działania mrocznych sił.
Monfort przypisywano także nadprzyrodzone zdolności, takie jak komunikacja ze zmarłymi i przywoływanie duchów za pomocą ektoplazmy podczas seansów spirytystycznych. Uważano, że te praktyki były wczesnymi przykładami spirytualizmu, który później zyskał popularność w tajemniczych kręgach w Belém, w tym w Pałacu Pinho.
Pod koniec 1896 roku Camille Monfort padła ofiarą epidemii cholery, która przetoczyła się przez Belém. Została pochowana na cmentarzu Soledad, gdzie jej grób nadal znajduje się w cieniu dużego drzewa mango. Neoklasyczny grobowiec, obecnie porośnięty mchem i liśćmi, ma marmurowe popiersie kobiety oraz mały oprawiony obrazek jej w czerni. Na nagrobku widnieje napis: "Tu leży Camilla Maria Monfort (1869-1896) Głos, który oczarował świat."
Camille Monfort, znana jako "Wampirzyca z Amazonii," stała się legendą w 1896 roku, gdy Belém w Brazylii przeżywało rozkwit dzięki handlowi kauczukiem. Miasto doświadczyło nagłego wzrostu bogactwa, ponieważ eksport kauczuku wzbogacił miejscowych pracowników rolnych, którzy budowali okazałe rezydencje z europejskich materiałów. Ich rodziny korzystały z luksusów, takich jak wysyłanie prania do Europy i importowanie wody mineralnej z Londynu. "Theatro da Paz" było centrum życia kulturalnego, goszcząc występy europejskich artystów.
Wśród tych artystów była Camille Monfort, piękna francuska śpiewaczka operowa urodzona w 1869 roku, której obecność oczarowała zamożnych mężczyzn w Belém, wzbudzając zazdrość w ich żonach. Uroda Monfort i jej odważne ignorowanie norm społecznych uczyniły ją kontrowersyjną. Plotkowano, że tańczyła półnaga na ulicach podczas popołudniowych ulew oraz że często spacerowała samotnie nocą wzdłuż brzegów rzeki Guajará, ubrana w falujące czarne suknie pod pełnią księżyca.
Wraz z rosnącą popularnością Monfort, pojawiały się coraz bardziej niezwykłe plotki. Mówiono, że miała romans z Francisco Bolonhą, wpływową lokalną postacią, który rzekomo kąpał ją w drogim europejskim szampanie w swojej rezydencji. Krążyły też dziwniejsze opowieści, sugerujące, że Monfort została dotknięta wampiryzmem podczas pobytu w Londynie, co tłumaczyło jej bladą cerę. Według tych plotek, rozwinęła pragnienie ludzkiej krwi, a jej śpiew miał hipnotyzować młode kobiety podczas występów, powodując ich omdlenia, co pozwalało jej na żerowanie na nich. Omdlenia te często przypisywano ogromnej emocjonalnej sile jej muzyki, ale niektórzy twierdzili, że były one wynikiem działania mrocznych sił.
Monfort przypisywano także nadprzyrodzone zdolności, takie jak komunikacja ze zmarłymi i przywoływanie duchów za pomocą ektoplazmy podczas seansów spirytystycznych. Uważano, że te praktyki były wczesnymi przykładami spirytualizmu, który później zyskał popularność w tajemniczych kręgach w Belém, w tym w Pałacu Pinho.
Pod koniec 1896 roku Camille Monfort padła ofiarą epidemii cholery, która przetoczyła się przez Belém. Została pochowana na cmentarzu Soledad, gdzie jej grób nadal znajduje się w cieniu dużego drzewa mango. Neoklasyczny grobowiec, obecnie porośnięty mchem i liśćmi, ma marmurowe popiersie kobiety oraz mały oprawiony obrazek jej w czerni. Na nagrobku widnieje napis: "Tu leży Camilla Maria Monfort (1869-1896) Głos, który oczarował świat."
Jednak niektórzy wierzą, że jej grób jest pusty, twierdząc, że jej śmierć została sfingowana, aby ukryć jej wampiryzm, a Camille Monfort wciąż żyje w Europie, mając teraz ponad 150 lat. Legenda "Wampirzycy z Amazonii" trwa, dodając tajemniczości jej życiu i śmierci.