Zygmunt Chychła - Pierwszy złoty medalista olimpijski w powojennej Polsce
Sport
1 m
0
06.11.1926 Urodził się zdobywca pierwszego po wojnie złotego medalu olimpijskiego dla Polski, wybitny pięściarz - Zygmunt Chychła
Zygmunt Chychła urodził się w Gdańsku. Treningi bokserskie rozpoczął w wieku 10 lat, w miejscowym klubie, Gedania. W wieku 12 lat zachwycał widzów niesamowitym instynktem bokserskim podczas walk amatorskich. Niestety wybuch II wojny światowej brutalnie zakończył jego nastoletni sen o sportowej karierze.
Rodzina Chychła podczas wojny była prześladowana przez Niekieckich Gestapo, a z czasem została uznana jako bezpaństwowa. W 1944 roku, 18 letni Chychła siłą został wcielony do Wehrmachtu (właściwie to został wzięty do niewoli), a następnie wysłany do Francji. Nie chcąc walczyć pod dowództwem Niemiec, Chychła uciekł, przekroczył linię frontu i się poddał. Po pewnym czasie Zygmunt zasilił szeregi 2. Korpusu Polskiego pod dowództwem Władysława Andersa we Włoszech. Służył do 1949 roku. Podczas służby wojskowej, Chychła brał udział w wojskowych walkach bokserskich, przy czym dwukrotnie zdobył mistrzostwo wagi lekkiej korpusu!
Po zakończeniu działań wojennych, Chychła powrócił do rodzinnego kraju, a następnie rozpoczął drugi okres jego bokserskiej kariery. Chychła który trenowany był pod dowództwem Feliksa Stamma wykazał się niespotykanymi umiejętnościami bokserskimi. Mimo braku palca u prawej ręki (pamiątka z dzieciństwa/pamiątka z czasów wojny. Zależnie od źródła). Chychła który otrzymał pseudonim „Twardy Kaszub” dominował w ringu bokserskim. W niedługim czasie zwyciężył w wielu prestiżowych turniejach bokserskich. Do najważniejszych zwycięstw w czasie jego kariery bokserskiej należą m.in.:
- 4x Mistrzostwo Polski w wadze pośredniej
- Mistrzostwo Europy (Mediolan 1951) w wadze pośredniej 🥇
- Mistrzostwo Europy (Warszawa 1953) w wadze półśredniej 🥇
- Złoty medal podczas Igrzysk Olimpijskich (Helsinki 1952) 🥇
Zygmunt Chychła jako pierwszy Polski pięściarz stał się złotym medalistą po zakończeniu działań wojennych. Po powrocie z Olimpiady Chychła zachorował na gruźlicę, a następnie postanowił wycofać się ze sportu. Władze sportowe w następnych tygodniach wymusiły na lekarzach zatuszowanie jego złego stanu zdrowia, gdyż „Chychły nie mogło zabraknąć na nadchodzących Mistrzostwach Europy”. Zygmunt oczywiście zdobył złoto podczas mistrzostw w Warszawie, jednak jego choroba rozwinęła się do tego stopnia, że spowodowała głęboką jamę w płucach. Załamany pięściarz ostatecznie zakończył karierę występie na mistrzostwach Europy w 53’ , z bilansem 263 walk, z czego 241 wygranych.
W kolejnych latach Zygmunt Chychła pracował w PKP oraz zajął się szkoleniem młodzieży na Pomorzu. W tym czasie ożenił się również z Niemką, przy czym wielokrotnie starał się o przeprowadzkę do RFN, jednak Polskie władze nie chciały o tym słyszeć. Z czasem coraz praca trenera stała się nieopłacalna, przez co pięściarz został zmuszony aby dorabiać w jako pomocnik w porcie. Po wielu latach prób, Zygmunt ostatecznie wyjechał do RFN w 1972 roku, przez co wielu nazwało go folksdojczem, a komunistyczne władze za wszelką cenę próbowały go wymazać z pakiecie kibiców. Jego nazwisko zniknęło z książek oraz gazet.
Państwo Polskie przypomniało sobie o nim dopiero po zmianie ustroju politycznego w 1989 roku. Media szeroko zaczęły rozpisywać się o nim jako o jednym z wielu poszkodowanych sportowców przez komunistyczne władze, kilkanaście lat później w 2003 roku, Zygmunt Chychła otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Gdańska!
Zygmunt Chychła zmarł 26 września 2009 roku w wieku 83 lat, w Hamburgu. Do dziś pozostaje wspominany jako jeden z najlepszych polskich zawodników XX. Wieku.
Zygmunt Chychła urodził się w Gdańsku. Treningi bokserskie rozpoczął w wieku 10 lat, w miejscowym klubie, Gedania. W wieku 12 lat zachwycał widzów niesamowitym instynktem bokserskim podczas walk amatorskich. Niestety wybuch II wojny światowej brutalnie zakończył jego nastoletni sen o sportowej karierze.
Rodzina Chychła podczas wojny była prześladowana przez Niekieckich Gestapo, a z czasem została uznana jako bezpaństwowa. W 1944 roku, 18 letni Chychła siłą został wcielony do Wehrmachtu (właściwie to został wzięty do niewoli), a następnie wysłany do Francji. Nie chcąc walczyć pod dowództwem Niemiec, Chychła uciekł, przekroczył linię frontu i się poddał. Po pewnym czasie Zygmunt zasilił szeregi 2. Korpusu Polskiego pod dowództwem Władysława Andersa we Włoszech. Służył do 1949 roku. Podczas służby wojskowej, Chychła brał udział w wojskowych walkach bokserskich, przy czym dwukrotnie zdobył mistrzostwo wagi lekkiej korpusu!
Po zakończeniu działań wojennych, Chychła powrócił do rodzinnego kraju, a następnie rozpoczął drugi okres jego bokserskiej kariery. Chychła który trenowany był pod dowództwem Feliksa Stamma wykazał się niespotykanymi umiejętnościami bokserskimi. Mimo braku palca u prawej ręki (pamiątka z dzieciństwa/pamiątka z czasów wojny. Zależnie od źródła). Chychła który otrzymał pseudonim „Twardy Kaszub” dominował w ringu bokserskim. W niedługim czasie zwyciężył w wielu prestiżowych turniejach bokserskich. Do najważniejszych zwycięstw w czasie jego kariery bokserskiej należą m.in.:
- 4x Mistrzostwo Polski w wadze pośredniej
- Mistrzostwo Europy (Mediolan 1951) w wadze pośredniej 🥇
- Mistrzostwo Europy (Warszawa 1953) w wadze półśredniej 🥇
- Złoty medal podczas Igrzysk Olimpijskich (Helsinki 1952) 🥇
Zygmunt Chychła jako pierwszy Polski pięściarz stał się złotym medalistą po zakończeniu działań wojennych. Po powrocie z Olimpiady Chychła zachorował na gruźlicę, a następnie postanowił wycofać się ze sportu. Władze sportowe w następnych tygodniach wymusiły na lekarzach zatuszowanie jego złego stanu zdrowia, gdyż „Chychły nie mogło zabraknąć na nadchodzących Mistrzostwach Europy”. Zygmunt oczywiście zdobył złoto podczas mistrzostw w Warszawie, jednak jego choroba rozwinęła się do tego stopnia, że spowodowała głęboką jamę w płucach. Załamany pięściarz ostatecznie zakończył karierę występie na mistrzostwach Europy w 53’ , z bilansem 263 walk, z czego 241 wygranych.
W kolejnych latach Zygmunt Chychła pracował w PKP oraz zajął się szkoleniem młodzieży na Pomorzu. W tym czasie ożenił się również z Niemką, przy czym wielokrotnie starał się o przeprowadzkę do RFN, jednak Polskie władze nie chciały o tym słyszeć. Z czasem coraz praca trenera stała się nieopłacalna, przez co pięściarz został zmuszony aby dorabiać w jako pomocnik w porcie. Po wielu latach prób, Zygmunt ostatecznie wyjechał do RFN w 1972 roku, przez co wielu nazwało go folksdojczem, a komunistyczne władze za wszelką cenę próbowały go wymazać z pakiecie kibiców. Jego nazwisko zniknęło z książek oraz gazet.
Państwo Polskie przypomniało sobie o nim dopiero po zmianie ustroju politycznego w 1989 roku. Media szeroko zaczęły rozpisywać się o nim jako o jednym z wielu poszkodowanych sportowców przez komunistyczne władze, kilkanaście lat później w 2003 roku, Zygmunt Chychła otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Gdańska!
Zygmunt Chychła zmarł 26 września 2009 roku w wieku 83 lat, w Hamburgu. Do dziś pozostaje wspominany jako jeden z najlepszych polskich zawodników XX. Wieku.