Dzidki, czy słyszeliście kiedyś o Drukpie Kunley’u? Buddyjskim joginie z niewyobrażalnie długim i grubym fallusem, którym tłukł demony po głowie tak mocno, że aż te uciekały w podskokach? To bohater narodowy Buthanu żyjący na przełomie XIV i XV wieku, którego dokonania zostały rozsławione nie tylko w tym kraju, ale również wpłynęły na same nauki buddyjskie Diamentowej Drogi. Był on aż tak sławny, że… postawiono ku jego czci świątynię pełną penisów. Brzmi jak jakiś gruby żart? Ale to prawda – więc jeśli ktoś będzie odwiedzał Buthan zapewne warto zajrzeć do świątyni poświęconej dokonaniom buddyjskiego jogina z wywalonym na wierzch fallusem w stanie niemalże ciągłej erekcji, który w imię nauk nawet sypiał z żonami wiernych. Nie ma co, chłop wiedział, jak się ustawić…

Drukpa Kunley przeciwko buddyjskiemu konserwatyzmowi

W latach 1455-1529 żył w Tybecie dosyć osobliwy mnich buddyjski - Drukpa Kunley. Nazywany był często Boskim szaleńcem ze względu na bardzo niekonwencjonalne metody głoszenia nauk i styl życia, jaki wiódł w przeciwieństwie do innych mnichów buddyjskich. Zaliczany jest często do grupy mnichów określanej jako Nyönpa, czyli "szaleńców". Uczył się w klasztorze Ralung pod okiem Pemy Lingpy. Głównie szerzył nauki Vajrayany, czyli Diamentowej Drogi (najbardziej swobodnej ze wszystkich trzech w buddyzmie tybetańskim, w której nie obowiązuje celibat) na terenie Buthanu i Tybetu jako jogin. Często uznawał nauki buddyjskie jako zbyt konserwatywne i ograniczające, dlatego dodawał dramatyzmu i obsceniczności do sposobu, w jaki je szerzył nauczając w bardzo niekonwencjonalny, a nawet wręcz skandaliczny - między innymi odbywając stosunki seksualne z wieloma kobietami (w tym nawet z żonami swoich sponsorów i dobroczyńców, którzy chętnie dawali mu możliwość przespania się ze swoimi partnerkami w celu szerzenia nauk).

O obscenicznych dokonaniach Kunley’a – Lejemy na bogato

Istniało wiele przekazów mówiących o dokonaniach Drukpy Kunley'a. Między innymi sytuacja, w której po ujrzeniu thanki, czyli malowanego lub haftowanego zwoju o tematyce religijnej, która przedstawiała jego osobę, rzekł do mnicha, że jest zbyt nudna, po czym wyjął swoje prącie i skropił obraz moczem. Legenda głosi, że mnich poskarżył się przełożonemu, że jakiś wariat nasikał na święty obraz, zanim został on oddany do błogosławieństwa, tym samym niszcząc go. Nauczyciel rozwinął zwój i w miejscu, w którym Kunley oblał obraz moczem, mieniło się na złoto, po czym rzekł, że thanka już została pobłogosławiona. W wielu dziełach przedstawia się Kunley'a jako jogina, który zwalcza zło przy pomocy swojego wielkiego fallusa, gdyż jak głosiły przekazy - miał on jedno z większych prąci, łatwo dochodzące do wzwodu. Niektóre legendy głosiły, że uderzał złe duchy w głowę swoim penisem tym samym je poskramiając, a także wypędzał zło z kobiet przy pomocy stosunków seksualnych, jakie z nimi odbywał. Inne podania mówią, jak oszukiwał demony leżąc na plecach z przyrodzeniem w stanie erekcji – jego fallus był tak wielki, że demony bały się go jeść, kiedy jogin odpoczywał. Uważały, że tak wielkie przyrodzenie nie jest zdrowe. Co lepsze, fallus Drukpy Kunley’a został rozsławiony pod nazwą Piorun Płomiennej Mądrości (ang. Thunderbolt of Flaming Wisdom), co pojawia się w niektórych pieśniach szalonego jogina opisującego swoje przygody.

Pieśni erotyczne – Gorszymy buddyjskich mnichów

Często układał pieśni, w których zawierał treści, na które nie nakładał żadne cenzury - zwane dzisiaj Erotycznymi Pieśniami Drukpy Kunley'a. Miały one przeciwdziałać bigoterii oraz uprzedzeń w kręgach buddyjskich. Często wspominał o tematach, uważanych wtedy za tabu, chociażby o szerokości łóżka czy pochwie:
"Łóżko jest pracownią seksu,
Więc powinno być szerokie i wygodne;
Kolana są wysłannikiem seksu,
I powinny być wystawione na pokaz;
Ramiona są narzędziami seksu,
Więc powinno się je klepać delikatnie;
Pochwa jest dla seksu żarłokiem.
To jest nauka o konieczności."

W swoich pieśniach poruszał również tematy mniej popularne w tamtych czasach, zwłaszcza wśród prostego ludu, jak chociażby wzmianki o łechtaczce czy mosznie:
"Chociaż łechtaczka jest odpowiednio trójkątna,
Ona nie nadaje się na diabelskie pożywienie,
Dla uczczenia lokalnych bóstw.
Chociaż sok nie wyschnie nigdy w słońcu,
Jest nieodpowiedni do herbaty dla ugaszenia pragnienia.
Chociaż moszna może zwisać bardzo nisko,
Nie jest odpowiednia na worek dla wiktuałów pustelnika.
Chociaż penis ma zdrowe stylisko i dużą głowę,
Nie jest on młotkiem do przybicia gwoździa."

Motywy falliczne w Buthanie i ich symbolika

Dlatego też nic dziwnego, że na niektórych budynkach w Buthanie (zwłaszcza w wiosce Punakha) można znaleźć malowidła na domach przedstawiające symbol Drukpy Kunley'a - wielki fallus w stanie erekcji z wytryskiem owinięty świętą mgłą. Ma to odstraszać złe duchy z domostw, w których mieszka dużo kobiet. Sprzedaje się także pamiątki przedstawiające fallusy z demonicznym wyrazem twarzy (mające na celu odstraszać wszelakie złe duchy, które słyszały o Drukpie Kunley'u lub zostały przez niego pokonane przy pomocy jego legendarnego prącia) lub zwyczajne, ale bardzo duże, które mają wspomóc płodność w domostwie, zaś same kobiety przybliżyć do zgłębiania nauk buddyjskich. Nic dziwnego, że motyw falliczny przyjął się tak dobrze (zwłaszcza w wiosce Punakha, gdzie mieści się również świątynia poświęcona joginowi), gdyż sam Drukpa Kunley jest uznawany za bohatera narodowego tego kraju, który przepędził niezliczoną ilość demonów swoim ogromnym fallusem będącym niemalże zawsze w stanie erekcji – to podobno jego lękał się niejeden demon płci męskiej i żeńskiej obawiając się, że dostanie nim po głowie. Trochę działało to jak straszak. Dlatego nie dziwi fakt, że w samym Buthanie również część mieszkańców umieszcza falliczne motywy na domostwach lub stawia drewniane penisy w oknach w nadziei, że przepędzi to potencjalne demony – zwłaszcza czyhające na ich żony czy córki czy pragnące pożywić się ich ciałami, kiedy Ci będą spać. Wystawia się również sztuki przedstawiające walkę Drukpy Kunley’a z demonami przy pomocy jego Pioruna Płomiennej Mądrości.

Ancient Penis Monastery – Kiedy penisom stawia się świątynie

W Buthanie w wiosce Punakha znajduje się nawet Starożytna Świątynia Penisa (Ancient Penis Monastery) poświęcona w całości naukom głoszonym przez Drukpę Kunley'a, przekazom jego dokonań oraz twórczościom w formie pieśni, obrazów i statuetek fallicznych. To właśnie w tym miejscu jest największe nagromadzenie pamiątek po samym Drukpie Kunley’u, jego zwojów, a także wszelkiego rodzaju statuetek i malowideł przedstawiających najsłynniejszy fallus w Buthanie, który przepędził niejednego demona. Ponadto w Buthanie fallus symbolizuje również narodzenie osoby na nowo – pozbawionej wstydu czy poczucia winy za to, co jest ludzkie. Jeśli kiedykolwiek odwiedzicie Buthan, Dzidki, warto odwiedzić świątynię i dowiedzieć się czegoś więcej o szalonym joginie, Drukpie Kunley'u, jaki wkład miał w nauki buddyzmu Diamentowej Drogi, motywach fallicznych, jakie dzięki niemu zostały wprowadzone do buddyzmu oraz o zwyczajach, które wywodzą się z jego dokonań i praktykowane są po dziś dzień.

Dodatkowa literatura dla zainteresowanych:

1. Lama Ole Nydahl, "Szalony Jogin Drukpa Kunley", wyd. Hung
2.https://treasuryoflives.org/biographies/view/Drukpa-Kunle/TBRC_P816
3.https://www.badassoftheweek.com/drukpa-kunley
4.http://keithdowman.net/books/divine-madman.html#lore
5.http://keithdowman.net/books/divine-madman.html#converting-demons
6.https://www.wikiwand.com/en/Drukpa_Kunley
7.https://www.e-budda.pl/vpage/1800/rozprawa-o-ziemskiej-przyjemno
8.http://keithdowman.net/books/divine-madman.html#teaching
9.https://theculturetrip.com/asia/bhutan/articles/how-and-why-bhutan-came-to-worship-the-phallus/
10.https://www.tripoto.com/asia/trips/the-story-behind-bhutans-obsession-with-phallus-5c44b865d78a4
11.https://www.theculturemap.com/drukpa-kunley-penis-bhutan/
12.https://www.himalayan-dreams.com/the-bhutanese-phallus-the-divine-madman-and-his-legacy
13.https://www.atlasobscura.com/places/chimi-lhakhang
14.https://www.messynessychic.com/2018/03/14/a-pilgrimage-to-the-ancient-penis-monastery/

W latach 1455-1529 żył w Tybecie dosyć osobliwy mnich buddyjski - Drukpa Kunley. Nazywany był często Boskim szaleńcem ze względu na bardzo niekonwencjonalne metody głoszenia nauk i styl życia, jaki wiódł w przeciwieństwie do innych mnichów buddyjskich. Zaliczany jest często do grupy mnichów określanej jako Nyönpa, czyli "szaleńców". Uczył się w klasztorze Ralung pod okiem Pemy Lingpy. Głównie szerzył nauki Vajrayany, czyli Diamentowej Drogi (najbardziej swobodnej ze wszystkich trzech w buddyzmie tybetańskim, w której nie obowiązuje celibat) na terenie Buthanu i Tybetu jako jogin.

Często uznawał nauki buddyjskie jako zbyt konserwatywne i ograniczające, dlatego dodawał dramatyzmu i obsceniczności do sposobu, w jaki je szerzył nauczając w bardzo niekonwencjonalny, a nawet wręcz skandaliczny - między innymi odbywając stosunki seksualne z wieloma kobietami (w tym nawet z żonami swoich sponsorów i dobroczyńców, którzy chętnie dawali mu możliwość przespania się ze swoimi partnerkami w celu szerzenia nauk).

Często układał pieśni, w których zawierał treści, na które nie nakładał żadne cenzury - zwane dzisiaj Erotycznymi Pieśniami Drukpy Kunley'a. Miały one przeciwdziałać bigoterii oraz uprzedzeń w kręgach buddyjskich. Często wspominał o tematach, uważanych wtedy za tabu, chociażby o szerokości łóżka czy pochwie:

"Łóżko jest pracownią seksu,
Więc powinno być szerokie i wygodne;
Kolana są wysłannikiem seksu,
I powinny być wystawione na pokaz;
Ramiona są narzędziami seksu,
Więc powinno się je klepać delikatnie;
Pochwa jest dla seksu żarłokiem.
To jest nauka o konieczności."

W swoich pieśniach poruszał również tematy mniej popularne w tamtych czasach, zwłaszcza wśród prostego ludu, jak chociażby wzmianki o łechtaczce czy mosznie:

"Chociaż łechtaczka jest odpowiednio trójkątna,
Ona nie nadaje się na diabelskie pożywienie,
Dla uczczenia lokalnych bóstw.
Chociaż sok nie wyschnie nigdy w słońcu,
Jest nieodpowiedni do herbaty dla ugaszenia pragnienia.
Chociaż moszna może zwisać bardzo nisko,
Nie jest odpowiednia na worek dla wiktuałów pustelnika.
Chociaż penis ma zdrowe stylisko i dużą głowę,
Nie jest on młotkiem do przybicia gwoździa."

Istniało wiele przekazów mówiących o dokonaniach Drukpy Kunley'a. Między innymi sytuacja, w której po ujrzeniu thanki, czyli malowanego lub haftowanego zwoju o tematyce religijnej, która przedstawiała jego osobę, rzekł do mnicha, że jest zbyt nudna, po czym wyjął swoje prącie i skropił obraz moczem. Legenda głosi, że mnich poskarżył się przełożonemu, że jakiś wariat nasikał na święty obraz, zanim został on oddany do błogosławieństwa, tym samym niszcząc go. Nauczyciel rozwinął zwój i w miejscu, w którym Kunley oblał obraz moczem, mieniło się na złoto, po czym rzekł, że thanka już została pobłogosławiona.

W wielu dziełach przedstawia się Kunley'a jako jogina, który zwalcza zło przy pomocy swojego wielkiego fallusa, gdyż jak głosiły przekazy - miał on jedno z większych prąci, łatwo dochodzące do wzwodu. Niektóre legendy głosiły, że uderzał złe duchy w głowę swoim penisem tym samym je poskramiając, a także wypędzał zło z kobiet przy pomocy stosunków seksualnych, jakie z nimi odbywał.

Dlatego też nic dziwnego, że na niektórych budynkach w Buthanie można znaleźć malowidła na domach przedstawiające symbol Drukpy Kunley'a - wielki fallus w stanie erekcji z wytryskiem owinięty świętą mgłą. Ma to odstraszać złe duchy z domostw, w których mieszka dużo kobiet.

Sprzedaje się także pamiątki przedstawiające fallusy z demonicznym wyrazem twarzy (mające na celu odstraszać wszelakie złe duchy, które słyszały o Drukpie Kunley'u lub zostały przez niego pokonane przy pomocy jego legendarnego prącia) lub zwyczajne, ale bardzo duże, które mają wspomóc płodność w domostwie, zaś same kobiety przybliżyć do zgłębiania nauk buddyjskich.

W Buthanie znajduje się nawet Starożytna Świątynia Penisa (Ancient Penis Monastery) poświęcona w całości naukom głoszonym przez Drukpę Kunley'a, przekazom jego dokonań oraz twórczościom w formie pieśni, obrazów i statuetek fallicznych.

Jeśli kiedykolwiek odwiedzicie Buthan, Drogie Dzidki, warto odwiedzić świątynię i dowiedzieć się czegoś więcej o szalonym joginie, Drukpie Kunley'u, jego wkładu w buddyzm Diamentowej Drogi, motywach fallicznych, jakie zostały do buddyzmu dzięki niemu wprowadzone oraz o zwyczajach, które wywodzą się z jego dokonań i praktykowane są po dziś dzień.

Zainteresowanym polecam książkę "Szalony Jogin Drukpa Kunley" autorstwa Lamy Olego Nydhala, która bardziej szczegółowo opisuje nauki i życie tego szalonego buddysty.