Są rzeczy fajne
Są rzeczy jeszcze fajniejsze
I jest dojebana husaria na wielkich bojowych robalach

Kirys polskiej skrzydlatej husarii podczas oblężenia Wiednia 12 września 1683 r. Wydarzenia, które miały miejsce tego dnia zainspirowały J.R.R. Tolkiena do opisania oblężenia Minas Tirith, w jego powieści Władca Pierścieni: Powrót Króla.

Po dwumiesięcznym oblężeniu przez 120-tysięczną armię Imperium Osmańskiego, garnizon wiedeński słabł i pozostała tylko garstka piechoty. W murach miasta zlokalizowano i rozbrojono kilka osmańskich ładunków wybuchowych, ale czas uciekał.

Posłańcowi udało się prześliznąć przez linie osmańskie i wezwać na pomoc Rzeczpospolitą Obojga Narodów, oraz Święte Cesarstwo Rzymskie. Opisano również, że gdy wydawało się, że unieruchomiona w walce pozostała przy życiu piechota straciła wszelką nadzieję i czeka na pewną śmierć, z lasu powoli wyłoniła się polska kawaleria.

Król Jan III Sobieski zbiegł ze wzgórza a za nim 18000 kawalerzystów wyłoniło się z lasu. Spośród nich 3000 było ciężkimi polskimi skrzydlatymi husarzami. Była to największa pojedyncza szarża kawalerii w historii.

Tak epicka i niszczycielska szarża przypieczętowała koniec 300-letniej ekspansji Imperium Osmańskiego w Europie.

Po wygranej bitwie król Jan III Sobieski sparafrazował słynne zdanie Juliusza Cezara, mówiąc: „Venimus, vidimus, Deus vicit” – „Przybyliśmy, zobaczyliśmy, Bóg zwyciężył”.