Witam, ostatnio zdarzyło mi się popełnić ten tekst poniżej. Jest On oparty na melodii z tej oto szanty:

https://www.youtube.com/watch?v=XC78bzHKNKg

Ma to sens? Proszę o rady i opinie.
_______________________________________________________________________
Złupili strażnicy naszą Kopalnię w Kotle,
Wybili Szkodniki, a biedne Krety po mordzie,
Ciągle leją zmuszając, do kopania rudy.
„Czekajcie tylko, aż tu, wróci Bury”.

Ref.
Naraziłeś się nam, Ma-gna-cie Gomezie.
Twoją straż utopimy ci w ma-jo-nezie.
Ciała ich na pożarcie Pełzaczom rzucimy.
A ciebie Magom wody, pod sąd, postawimy.

O twej hańbie już słyszeli, wszyscy ludzie w kolonii.
Tylko zwierzę cudzą rudę mogłoby trwonić.
A magowie na twym zamku, próbowali cię powstrzymać,
Teraz nawet do ich śmierci nie potrafisz się przyznać.

Nie chcesz wyjść i walczyć, bo wiesz co cię czeka.
To nie jest żaden problem, Kharim już się uśmiecha.
Nawet Blizna czy tam Marvin już ci nie pomoże.
Bo przez okno właśnie spieprzył używając F8.

Bridge.
Wystawiłeś Bloodwyna, Szakala i Fletchera.
Przeciw nim mamy Diego, Gor-na i Miltena.

Wolna zwrotka.
To już koniec twej historii, Nowy wrócił do Obozu.
Już wypuścił Stone’a, rozpoczyna czarny pochód.
I nawet nie licz, że uciekniesz ty biedny frajerze.
Na handlarzy kuzynów, nikt się, nie nabierze.

Wiecie co Dzidki?

Bawi mnie to, że wśród użytkowników tego zacnego portalu są osoby które myślą, że to całe szeroko pojęte bycie przegrywem to tylko taki... żart. Że niby my sobie tutaj urządzamy takie podśmiechujki udając w internecie aspołeczne pizdy.

Bawi mnie to, że są osoby, które nie są w stanie zrozumieć, że tacy ludzie jak spora część tej społeczności istnieją. Na całe szczęście większość takich postaci porusza się jedynie w obrębie strony g(ł)ównej, nie zaśmiecając nam życia swoją "normalnością" tutaj w poczekalni.

Tak tak, wiem - "idź na terapię", bla bla bla... Sęk w tym, że idąc na terapię trzeba być gotowym przyjąć do wiadomości, ba! - ustosunkować się w życiu do tego co usłyszałoby się od terapeuty. I tu jest kolejny problem. Jestem zbyt przekonany o swojej racji, a być może właśnie to przekonanie pozwala mi jeszcze jakoś funkcjonować przy tak niskiej - choć nie uważam, że zaniżonej - samoocenie.