Ciekawostka historyczna
Zapewne znacie Konstytucję Stanów Zjednoczonych Ameryki, najważniejszy akt prawny w Hamburgeryce. Dokonano w niej 27 poprawek, z czego pierwsze 10 stanowi Kartę praw Stanów Zjednoczonych.
Wielu zapewne sądzi, że wszystkie propozycje zatwierdzone do Karcie praw weszły w życie. Nic bardziej mylnego. Pierwotnie 24 sierpnia 1798 roku zatwierdzono przez Izbę 17 artykułów, 9 września tegoż roku w Senacie zatwierdzono ich 12, które zostały zatwierdzone przez Kongres 25 września. W życie weszło 11 z nich. Ale jak 11 artykułów, skoro Karta praw posiada ich 10, a zatwierdzono 12? Wszystko przez to, że każdy artykuł musi zostać zatwierdzony przez odpowiednią liczbę stanów, żeby zostać ratyfikowanym i wynosi 3/4 wszystkich z nich (obecnie 38 na 50). 15 grudnia 1791 Wirginia ratyfikowała poprawki jako jedenasty stan, dzięki czemu Karta praw weszła w życie. Lecz dalej brakowało wymaganego poparcia dla 2 artykułów. Jednym z nich było ograniczenie wysokości płacy członków Kongresu zatwierdzone jako 27. oprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych 7 maja 1992 roku po ratyfikacji przez Alabamę, co oznacza 202 lata, 7 miesięcy i 12 dni od daty propozycji. Drugi artykuł to poprawka dotycząca podziału mandatów w Kongresie. Po pierwotnym przedstawieniu stanom, 9 ratyfikacji uczyniłoby tę poprawkę częścią Konstytucji. Ta liczba wzrosła do 10 29 maja 1790 roku, gdy Rhode Island ratyfikowało Konstytucję, a następnie do 11 4 marca 1791 roku, gdy Vermont dołączył do Unii. Pod koniec 1791 roku poprawka była tylko o 1 stan od przyjęcia. Jednak gdy Kentucky uzyskało stanowość 1 czerwca 1792 roku, liczba niezbędnych ratyfikacji wzrosła do 12 i chociaż Kentucky ratyfikowało poprawkę tego lata (wraz z jedenastoma innymi poprawkami), Liczba wymaganych ratyfikacji była wciąż o 1 za mała. Żadne inne stany nie ratyfikowały tej poprawki. Przy dzisiejszych 50 stanach konieczne jest 27 dodatkowych ratyfikacji, aby osiągnąć wymagany próg 38 ratyfikacji niezbędnych do tego, aby ta poprawka stała się częścią Konstytucji. Dalsza nikła (jeśli nie zerowa) szansa na wejście tej poprawki w życie jest możliwa dzięki brakowi maksymalnego czasu na ratyfikację przez poszczególne stany. Poniżej mapa Stanów zjednoczonych z oznaczonymi stanami, które przyjęły poprawkę.
