Jeden duży mit na temat dinozaurów jest taki, że olbrzymie zauropody, żyły tylko w jurze, ale to nie prawda, w kredzie żylo wiele innych mniej znanych gatunków. A tu o jednym z nich:

Alamosaur to jeden z największych znanych kredowych dinozaurów z Ameryki Północnej. Największe osobniki osiągały 30 m długości i 38 ton wagi. Był jednym z ostatnich zauropodów na Ziemi oraz jedynym przedstawicielem tytanozaurów na kontynencie. Naukowcy twierdzą, że Alamozaury mogły przywędrować z Ameryki Południowej. Jego szczątki odkryto w USA w stanach Montana, Nowy Meksyk, Teksas oraz Utah. Alamosaurus poruszał się na czterech silnych nogach, miał długi i cienki ogon którego mógł używać jako broni, lub do kontaktowania się z innymi osobnikami tego gatunku. Na grzebiecie dinozaura najpewniej znajdowały się rzędy kostny osteodermów tworzących prowizoryczny pancerz.

Pierwotnie jego rozmiary szacowano na ok. 20–21 m długości, ok. 6 m wysokości i ok. 26–35 ton masy ciała, jednak w 2011 roku odkryto w Nowym Meksyku dwa kręgi i niekompletną kość udową, która najprawdopodobniej należały do zauropoda z gatunku A. sanjuanensis, a które należały do zwierzęcia znacznie większego od wcześniej odkrytych przedstawicieli tego gatunku, porównywalnego wzrostem z Argentynozaurem, oznacza to, że Alamozaur był jednym z największych znanych dinozaurów i zarazem największym znanym północnoamerykańskim dinozaurem.

Alamozaury żyły na tych samych terenach i czasie co sławny Tyranozaur, oznacza to, że te dwa rodzaje często się spotykały i nie były do siebie zbyt przyjaźnie nastawione. Alamozaury jako duże i ciężkie dinozaury były by w teorii idealną zdobyczą starczającą na długi okres czasu. Ale upolowanie jednego było dużym wyzwaniem nawet dla Tyranozaura, popularną teoretyczną strategią walki zauropodów było stawanie na dwóch tylnych kończynach i potężne uderzenie w ziemię tymi przednimi, wątpi się by jakiekolwiek stworzenie było zdolne przeżyć uderzenie kilkudziestotonowego giganta.

Triceratops to dinozaur którego zna prawie każdy, trzy duże rogi, majestatyczna kryza, ale po za triceratopsem żyło także wiele innych mniej znanych ceratopsów a dzisiaj o jednym z nich.

Achelozaur to rodzaj wymarłego dinozaura rogatego z rodziny ceratopsów, żył on w czasie późnej kredy, około 74 milionów lat temu, na terenie dzisiejszej Ameryki Północnej. Był to średni przedstawiciel rodziny osiągający około 6 m długości i ważący 3 tony. Czaszka Achelozaur osiągała (bez kolców) około 1,7 m długości od dzioba po koniec kryzy. Jak inne ceratopsy, poruszał się na czterech grubych kończynach, miał krótki ogon i dużą głowę zaopatrzoną w zakrzywiony dziób. Jak każdy ceratops i ten posiadał dużą ochraniającą kark kryzę wyrastającą z tyłu czaszki która trzymała dwa wielkie kolce zagietę do zewnątrz. Dorosłe osobniki posiadały nierówne, zaokrąglone guzowatości nad oczami i nad pyskiem, tam gdzie inne ceratopsy często nosiły rogi. Zastosowanie tego typu kości jest nieznane, jednak najpewniej Achelozaury używały ich do walki mniędzy sobą i drapieżnikami. 

Achelousaurus zalicza się do kladu Pachyrostra czyli "grubopyskich". Sugeruje się, że był on bezpośrednim potomkiem einiozaura oraz przodkiem pachyrinozaura (o jeszcze większych guzowatościach). Jak inne ceratopsy, Achelousaurus był roślinożercą, wydaje się, że cechował się wysokim tempem metabolizmu, ustępował jednak w tym względzie współczesnym ssakom i ptakom.

Achelousaurus znany jest z formacji "Two Medicine", zbudowanej z zachowanych osadów datowanych na późno kredowy kampan, między 83 a 74 miliony lat temu. Okazy Achelozaura znajdywano na najwyższych poziomach formacji pod koniec kampanu.